دوگاهه . [ دُ هَِ ] (اِخ ) قصبه ای جزء دهستان حومه ٔ بخش رودبار شهرستان رشت . با 1290 تن سکنه . آب آن از روخانه ٔ دوگاهه محصول آنجا غلات ، گردو، بنشن و مرکبات . شغل اهالی زراعت و دکانداری و مکاری و گله داری . درسر راه شوسه واقع است و در فصل تابستان برای جمعآوری محصول و تغییر آب و هوا به ییلاق دوگاهه می روند. ییلاق دوگاهه در 20هزارگزی باختر دوگاهه قشلاقی واقع و راه آن مالرو و هوای آن لطیف و سالم است و مراتع مرغوبی دارد. ساکنین دوگاهه زمستان و بهار در محله ٔ پایین رودبار و از اول خرداد تا اوایل آذر در ییلاق بسر می برند. در ییلاق محصولات گندم و جو و بنشن عمل می آورندضمناً گله های خود را نگاهداری و پس از جمع محصول مراجعت می نمایند. زمستان متولی زیارتگاه و چند نفر برای پاسبانی خانه ها در آنجا ساکن هستند. پنج باب دکان سر راه شوسه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.