دریوزه کردن . [ دَرْ زَ / زِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) گدایی کردن . تکدی . صدقه خواستن . وام خواستن :
خاقانی ازین درگه دریوزه ٔ عبرت کن
تا از درتو زین پس دریوزه کند خاقان .
ای با تو مرا دوستی سی روزه
وز خدمت وصل تو کنم دریوزه .
چشمه ای کاین حصار پیروزه
کرده زوآب و رنگ دریوزه .
لنگر عقل است عاقل را امان
لنگری دریوزه کن از عاقلان .
دریوزه ای کردم زتو در اقتضای آشتی
دی نکته ای فرموده ای جان را برای آشتی .
کوزه از بحر چو دریوزه کند
بحر پیداست چه درکوزه کند.
نوری از پیشانی صاحبدلان دریوزه کن
شمع خود را می بری دل مرده زین محفل چرا.