درایدن . [ دْرا / دِدِ ] (اِخ ) جان . (1631 -1700 م .). شاعر و نمایشنامه نویس و منتقد انگلیسی . وی کرامول را مدح کرد (1659) و سپس به مدح چارلز دوم پرداخت و در دوره ٔ بازگشت خاندان استوارت رونق بسیاریافت . در سال 1668 م . ملک الشعرا شد، پس از جلوس جیمز دوم به مذهب کاتولیک گروید. و پس از جلوس ویلیام سوم از ملک الشعرایی و حمایت دربار محروم شد، ولی شهرت خود را همچنان حفظ کرد. درایدن از شخصیت های ادبی برجسته ٔ عصر خود و در همه ٔ انواع شعر استاد بود و سبک نثر نوین انگلیسی را ایجاد کرد. پیشگفتارهای نمایشنامه های او و نیز رساله در شعر درامی او (1668) مشتمل بر انتقاداتی عالی است . از منظومه های درازش ، آنوس میرابیلیس (1667)، ابشالوم واخیتوفل ، و اشعار وی در دفاع از مذهب پروتستان است ، و اشعاری که سپس در دفاع از مذهب کاتولیک سروده . از نمایشنامه های متعددش کمدی ازدواج به مدروز (1672 م .). و تراژدیهای فتح غرناطه (70 - 1669)، اورنگ زیب (1675) و همه چیز در راه عشق (1678) است . آثار ادبی لاتینی را ترجمه و از آنها بسیار اقتباس کرده است . درایدن در مقبره ٔ «چاسر» در وست مینسترابی مدفون است . (از دائرةالمعارف فارسی ).
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.