حبیش . [ ح ُ ب َ ] (اِخ ) ابن مبشر. نجاشی در رجال خود او را برادر جعفربن مبشر،دانسته ، گوید: مکنی به ابوعبداﷲ و از شیعه است و احادیث عامه را بسیار روایت کرده . و کتاب بزرگ و نیکی تألیف کرده و «اخبار السلف » نامیده و در آن متقدمان بر علی را ناسزا گفته است . علی بن حسن بن موسی زراد از او روایت دارد. و علامه ٔ حلی نیز در خلاصه او را یادکرده گوید: و برخی وی را حَبَش نامیده اند. کشی در رجال خود گوید: از اصحاب ما (شیعه ) و نام او محمد بوده و از روایات عامه بسیار نقل کند. ابن حجر در تقریب گوید: حبیش بن مُبَشِّربن احمدبن محمد ثقفی . مکنی به ابوعبداﷲ طوسی . ثقه است . فقیه و سنی است . و برادرش جعفر از بزرگان معتزله بود و به سال 258 هَ . ق . وفات یافت . (تنقیح المقال ج 1 ص 254). شیخ طوسی در فهرست نیز گوید: نام وی محمد است ، و محمدبن ابی عمیر (متوفی 217 هَ . ق .) از وی روایت کند. (الذریعة ج 1 ص 332).
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.