جاجرمی . [ ج َ ] (اِخ ) طالب . از کدخدازادگان آن دیار [جاجرم ] و مردی معاصر و ندیم و از شاگردان شیخ آذری بود. در اوایل حال به شیراز رفت و در آنجا قبول تمام یافت . مثنوی مناظره ٔ گوی و چوگان را در شیراز بنام سلطان عبداﷲبن ابراهیم بن شاهرخ گورکان بنظم درآورده از او صله و نوازش یافت و هم در آنجا در سنه ٔ 804 هَ . ق . بعالم باقی شتافته و در مقبره ٔ خواجه حافظ شیرازی رحمةاﷲ علیه مدفون است این یک شعر از اوست :
رفتی و بگریستم چندان که آب از سر گذشت
از پیت زانرو نمی آیم که پایم در گِلست .
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.