تیره گرد. [رَ / رِ گ َ ] (اِ مرکب ) گرد تیره و سیاه . خاک سیاه برآمده از زمین . گرد و خاکی سیاه و مظلم :
زمین آهنین شد هوا لاجورد
به ابر اندر آمد سر تیره گرد.
به هشتم برآمد یکی تیره گرد
بدانسان که خورشید شد لاجورد.
که از راه ایران یکی تیره گرد
برآمد کزو روز شد لاجورد.