تواب . [ ت َوْ وا ] (ع ص ) نعت است از توبه بمعنی بازگشتن از گناه ، و بمعنی مهربان شدن خدای بر کسی ، یقال : هو تواب علی عباده . (منتهی الارب ). توبه پذیرنده . (غیاث اللغات ) (آنندراج ) (ابوالفتوح رازی از یادداشت بخط مرحوم دهخدا) (السامی فی الاسامی از یادداشت ایضاً). توبه پذیر. توبه دهنده . (یادداشت ایضاً). مأخوذ از «تاب اﷲ علیه » می باشد، یعنی توفیق دهنده ٔ توبه و آسان گرداننده ٔ دشواری و باز مهربان شونده بر کسی . (ناظم الاطباء). || توبه کننده . (آنندراج ) (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). بمعنی تائب یعنی توبه کننده و بازگشت کننده ٔ از گناه . (ناظم الاطباء) : ان اﷲ یحب التوابین . (قرآن 2 / 222). || (اِخ ) نامی از نامهای خدای تعالی . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). بمعنی توبه پذیر :
غیب دان و لطیف و بی چونی
سترپوش و کریم و توابی .
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.