ته کار. [ ت َ هَِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اصل و مآل کار. (آنندراج ). پایان و انجام کار. نتیجه ٔ کار. سرانجام کار :
شیرین پسران که دلبر و دلدارند
در دیده ٔ بلبلان ، گل بی خارند
غافل ز ته کار نباشی کاینها
در کیر نهان همچو رطب کس دارند.
دور بیتابی که از حسن ته کار آگه اند
چون حنای بسته می دانند کار بسته را.
رجوع به ته و دیگرترکیبهای آن شود.