تأثیم . [ ت َءْ ] (ع مص ) به بزه منسوب کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (دهار) (زوزنی ). گفتن کسی را که تو گناه کردی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). به گناه نسبت کردن . (آنندراج ). به بزه نسبت کردن . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ). || گناه و کاری که حلال نبوده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) : هر دو منزه از لغو تأثیم . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 449).
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.