بیظ. [ ب َ ] (ع اِ) مانده ٔ آب در حفره ٔ چاه که بعد از پاک کردن در آن ماند. (از ذیل اقرب المواردبنقل از تاج العروس ). || بمعنی تخم مورچه همچنان که بیض برای غیر از مورچه باشد و چنین معروفست که تخم مورچه را بیظ و تخمهای دیگر را بیض نویسند. (از اقرب الموارد). || پوست تنک خایه (تخم ). (از ذیل اقرب الموارد بنقل از تاج العروس ). || تصویر چهره ٔ انسان بر روی شمشیر یمانی . (از ذیل اقرب الموارد بنقل از تاج العروس ). || منی زن . (منتهی الارب ). آب زن . (از اقرب الموارد). || منی مرد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از لسان العرب ). منی فحل . (منتهی الارب ). || زهدان . (منتهی الارب ). رحم . ج ، بَیْظ. لغتی است در بیظة. (از اقرب الموارد). رحم . (لسان العرب ).
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.