بو. مخفف بود و باشد و بوم وباشم . (برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج ) :
دلی دارم که درمانش نمی بو
نصیحت میکرم سودش نمی بو
ببادش میدهم نش می برد باد
بر آذر می نهم دودش نمی بو.
امید و آرزو. (انجمن آرا) (ناظم الاطباء). امید و طمع. کاشکی . شاید. (غیاث اللغات ). امید. (رشیدی ) :
دعای من بتو بو که مستجاب شود
دعا کنم بتو بر بود که سگ گردی .
پای نهم در عدم بو که بدست آورم
همنفسی تا کند درد دلم را دوا.
کژ باخته ام بو که نمانم یک دست
هم ماندم و کژ باختنم سود نداشت .
بپویم بو که درگنجم بکویت
بجویم بوکه دریابم جمالت .
زآن همه شب یارب یارب کنم
بو که شبی جلوه ٔ آن شب کنم .
بو که بختت برکند زین کان عطا
ای شه فیروزچنگ درگشا.
بو که آن گوهر بدست او بود
جهد کن تا از تو او راضی شود.
بو که مصباحی فتد اندر میان
مستقل گشته ز نور آسمان .
پیشتر آ تا بگویم قصه ای
بو که یابی ازبیانم حصه ای .
عمر منست زلف تو بو که دراز بینمش
جان منست لعل تو بو که بلب رسانمش .
کردیم بسی جام لبالب خالی
تا بو که نهیم لب برآن لب حالی .
وآن همه پیرایه بسته جنت فردوس
بو که قبولش کند بلال محمد.
بر رهگذرت بسته ام از دیده دو صد جوی
تا بو که تو چون سرو خرامان به درآیی .
در خیال این همه لعبت بهوس می بازم
بو که صاحب نظری نام تماشا ببرد.
تا بو که دست در کمر او توان زدن
در خون دل نشسته چو یاقوت احمرم .