بوی پرست . [ پ َ رَ ] (نف مرکب ، اِ) سگ شکاری را گویند که جانوران را به بوی پیدا میکند. (برهان ). سگ شکاری را گویند که کلب المعلم باشدو به بوی ، جانوران را پیدا کند و صید کند. و آن را یوزه نیز خوانند. چه یوزه نیز بمعنی جوینده و تفحص کننده باشد. (آنندراج ). سگی که بوی کرده ، جانور را بیابد و بوزه و بوزک نیز گویند. (رشیدی ). سگ شکاری و کلب معلم . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). || پلنگ . || یوز. (ناظم الاطباء). یوزپلنگ . (فرهنگ فارسی معین ). || کنایه از جن . (برهان ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از فرهنگ فارسی معین ). || کنایه از ملک . (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). فرشته . ملک . (فرهنگ فارسی معین ).
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.