بنی دلف . [ ب َ دُ ل َ ] (اِخ ) بمعنی پسران دلف . خاندانی است که در قرن سوم هَ .ق . بر کردستان حکومت داشتند (از 210 تا حدود 285 هَ . ق .). مؤسس این سلسله ابودلف عجلی است که در حدود سال 210 هَ . ق . به حکومت همدان منصوب گردید. پس از وی حکومت به ارث در خاندانش باقی ماند و این سلسله با همان شرایطی که طاهریان در مشرق ایران حکومت میراندند تا حدود سال 285 هَ . ق . بر کردستان و گاه تا حدود اصفهان و نهاوند نفوذ داشتند و با اطاعت از بنی عباس در آن نواحی فرمانروایی میکردند. (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به طبقات السلاطین ص 113 و 114 شود.
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.