اندرخوردن . [ اَ دَ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) سزاوار گشتن . مناسب بودن . شایسته بودن . (ازناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). لایق شدن . مستحق شدن . روا بودن . پسندیده بودن . سزاوار بودن . (از ناظم الاطباء). لایق بودن . (فرهنگ فارسی معین ) :
گرزم بد آهوش گفت از خرد
نباید جز آن چیز کاندرخورد.
بجز رای و دانش چه اندرخورد
پسر را که چونان پدر پرورد.
بدو گفت کای مهتر پرخرد
چنین گفته از تو کی اندرخورد.
از او هرچه اندرخورد با خرد
دگر بر ره رمز و معنی برد.
بدانگه که می چیره شد بر خرد
کجا خواب و آسایش اندرخورد.
چنین گفت کز رای مرد خرد
ره باده ساری نه اندرخورد.
بهر خاشه ای خویشتن پرورد
بجز خاشه وی را چه اندرخورد.
تلخ با شیرین کجا اندرخورد.