اصداء. [ اِ ] (ع مص ) اصداء فلان ؛ مردن وی . (از اقرب الموارد) (قطر المحیط). مردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). بمردن . || اصداء کوه ؛ آواز دادن آن .(از اقرب الموارد) (قطر المحیط). آواز دادن کوه . (منتهی الارب ). آواز بازدادن کوه . (تاج المصادر بیهقی ). || اصدأه طول العهد بالصقل ؛ ای جعله صَدِئاً؛ یعنی وی را فرومایه شمرد. (از اقرب الموارد).
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.