اصحاب مالک . [ اَ ب ِ ل ِ ] (اِخ ) گروهی بودند که در فقه وطریقه ٔ فقهی از امام مالک پیروی میکردند و شاگردان وی در مصر و عراق پراکنده شده بودند چنانکه در عراق از ایشان قاضی اسماعیل و طبقه ٔ او مانند ابن خوارمنداد و ابن منتاب و قاضی ابوبکر ابهری و قاضی ابوحسین بن قصار و قاضی عبدالوهاب و آنانکه پس از ایشان ظهور کردند بودند و ابن القاسم و اشهب و ابن عبدالحکم و حارث بن مسکین و طبقه ٔ ایشان در مصر بسر میبردند و از اندلس یحیی بن یحیی اللیثی به مصر رهسپار شد و مالک راملاقات کرد و کتاب الموطاء را از وی روایت میکرد و ازجمله ٔ اصحاب او بشمار میرفت و پس از وی عبدالملک بن حبیب (نیز از اندلس ) به مصر کوچ کرد و از ابن القاسم و طبقه ٔ او حدیث فراگرفت و مذهب مالک را در اندلس انتشار داد و درباره ٔ آن کتاب «الواضحه » را تدوین کرد،آنگاه عتبی که از شاگردان وی بود کتاب العتبیه را تألیف نمود. و اسدبن فرات افریقیه را ترک گفت و نخست از اصحاب ابوحنیفه مسائلی کتابت کرد و آنگاه به مذهب مالک روی آورد و از ابن القاسم در ابواب دیگر فقه مسائلی کتابت کرد و با نوشته هایی به قیروان بازگشت و نوشته های او به اسدیه (منسوب به اسدبن فرات ) نامیده شد. (از ترجمه ٔ مقدمه ٔ ابن خلدون بقلم پروین گنابادی ج 2 ص 923). و رجوع به صص 924 - 926 همان کتاب شود.
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.