اشرس . [ اَ رَ ] (ع ص ) بدخو. (منتهی الارب ). شَرِس . || مرد دلاور در جنگ . (منتهی الارب ). دلیر. (مهذب الاسماء). مؤنث : شَرْساء. ج ،شُرْس . (اقرب الموارد). || (اِ) شیر بیشه . || سختی . (منتهی الارب ). و در مَثَل است :عثر باشرس الدهر؛ ای سقط بالشدة. (اقرب الموارد). || شَریس . گیاهی بدمزه . (ازاقرب الموارد).
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.