اسفرائینی . [ اِ ف َ ] (اِخ ) ابواسحاق ابراهیم بن محمدبن ابراهیم بن مهروان معروف باستاذ، ملقب برکن الدین . شافعی متکلم اصولی شیخ اهل خراسان . گویند وی برتبه ٔ اجتهادرسید و او را مصنفات بسیار است از آن جمله : جامع الحلی فی اصول الدین و الرد علی الملحدین و تعلیقة فی اصول الفقه و جز آن . ابوالقاسم بن عساکر گوید: شخصی معتمد مرا حکایت کرد که صاحب بن عباد چون بذکر ابن الباقلانی و ابن فورک و اسفرائینی ، که معاصر هم و از اصحاب ابی الحسن اشعری بودند، رسید به اصحاب خویش گفت : ابن الباقلانی بحر مفرق و ابن فورک صل مطرق و الاسفرائینی نار تحرق . وی در روز عاشوراء سنه ٔ 417 هَ .ق . به نیشابور درگذشت و جنازه ٔ وی به اسفرایین بردند و بدانجا دفن کردند. الحاکم ابوعبداﷲ ذکر او آورده گوید: شیوخ نیشابور کلام و اصول عامه را از او فراگرفتند و اهل عراق و خراسان بعلم او مقرند و مدرسه ٔ مشهوره ٔ نیشابور را برای او بنا کردند. او راست : نورالعین فی مشهد الحسین ، که با قرةالعین فی اخذ ثار الحسین تألیف ابی عبداﷲ عبداﷲبن محمد در مطبعه ٔ شرف 1298 و 1300 هَ .ق . مطبعه ٔ عبدالرزاق بسال 1302 و 1303 هَ .ق . طبع شده است . (معجم المطبوعات ج 1 ستون 435 ، 436).
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.