ابوالحسن الحرانی . [ اَ بُل ْ ح َ س َ نِل ْ ح َرْ را ] (اِخ ) ثابت بن ابراهیم بن زهرون ، عم ابراهیم بن هلال صابی ، کاتب معروف . او طبیبی حاذق و مصیب در تشخیص ولیکن در تعلیم دانسته های خود ضنت داشت . مولد او رقه به سال 283 هَ . ق . بود و در زمان عزالدوله بختیار به بغداد میزیست و آنگاه که ابن بقیه وزیر عزالدوله دچار بیماری صعب و مشرف بهلاک بود بمعالجه ٔ ابوالحسن بهبود یافت و از وزیر و کسان وی مالی وافر بدو رسید. به سال 364 او را بملازمت خدمت عضدالدوله ٔ دیلمی خواندند و وی امتناع ورزید. از تصانیف اوست : اصلاح مقالاتی از کتاب یوحنابن سرافیون و ترجمه ٔ کتبی از فیلغریوس چون کتاب القوباء و کتاب مایعرض الملئة و الاسنان و مبحث . و خود او راست : کتاب جواب سوءالات و آن پاسخهائی است بر اسئله ای چند که از وی کرده اند. وفات وی به بغداد در سنه ٔ 369 بود.
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.