ابن طقطقی . [ اِ ن ُ طِ طَ قا ] (اِخ ) ابوجعفر محمدبن تاج الدین ابوالحسن علی ، ملقب به جلال الدین و صفی الدین ، از نواده ٔ ابراهیم طباطبا، و نسب او به بیست واسطه بحسن بن علی بن ابی طالب علیهماالسلام می پیوندد. پدر او نقیب علویین کوفه و بغداد بود و در سال 680 هَ .ق . بامر عطاملک جوینی وزیر اباقا بقتل رسید. مولد صاحب ترجمه در 660 است و او پس از پدر ریاست علویان حِلّه و نجف و کربلا داشت و با زنی خراسانی ازدواج کرد و در سال 696 بمراغه بود. در سنه ٔ 701 بموصل رفت و کتاب الفخری را به نام فخرالدین عیسی حاکم موصل از دست غازان در آنجا نوشت . این کتاب دو جزء است ، جزء اول در سیاست مدن و بخش دوم تاریخ مختصری از دول اسلام و از خصوصیات این کتاب یکی آن است که از بعض کتبی که امروز ظاهراً از میان رفته نقل و اقتباس دارد مانند کتاب الاوسطو کتاب اخبارالزمان مسعودی . و اخبار وزراء را از صولی و هلال صابی گرفته است و دیگر اینکه پس از ذکر وقایع عصر هر خلیفه یا سلطانی وزرا را نیز نام برده و ترجمه ٔ مختصری از آنان آورده است ، و نام اصلی این کتاب منیةالفضلاء فی تواریخ الخلفاء و الوزراء است . ابن طقطقی مذهب شیعه داشت و کتاب او عاری از هر گونه اغراض مذهبی و تعصبات است . وفات او به سال 701 بوده است .
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.