ابن دیبع. [ اِ ن ُ دَ ب َ ] (اِخ ) وجیه الدین ابوعبداﷲ عبدالرحمن بن علی بن محمدبن عمر شیبانی زبیدی (866-944 هَ .ق .). مولد او زبید و عم او بدانجا مفتی بود. اونزد عم علوم مختلف آموخت و سه بار بزیارت خانه رفت و در آنجا بتعلیم تاریخ و حدیث پرداخت و سرانجام در جامع زبید بسمت مدرسی مستقر گشت و ملک ظافر دوم خلع و اقطاعات بدو داد. و دیبع بلغت نوبی به معنی سفید است . از تألیفات اوست : بغیةالمستفید فی اخبار مدینة زبید و حکامها. قرةالعیون فی اخبار یمن المیمون . احسن السلوک فی من ولی زبید من الملوک . تیسیرالوصول الی جامع الاصول . تمییزالطیب من الخبیث مما یدور علی السنة الناس من الحدیث و آن در قاهره به طبع رسیده است .
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.