ابن جزله . [ اِ ن ُ ج ِ ل َ ] (اِخ ) ابوعلی یحیی بن عیسی ، یا ابوالحسن علی بن عیسی بن جزلة الکاتب البغدادی . طبیبی نصرانی که سپس مسلمانی گرفته . موطن او بغداد، محله ٔ کرخ . و ظاهراً نام خویش را پس از اسلام بگردانیده است . او بیماران فقیر را برایگان معالجت میکرده و دوا و طعام از خود میداده است . پس از قبول اسلام چندی کاتب قاضی القضاة ابوعبداﷲ دامغانی و سپس بخدمت دارالانشاء مقتدی خلیفه پیوسته است . به سال 466 هَ .ق . کتابی در ردمسیحیان نوشته . و دو کتاب دیگر در طب از او به دست آمده است ، یکی موسوم به تقویم الابدان فی تدبیر الانسان و دیگری منهج البیان فیما یستعمله الانسان . در کتاب اولی مانند کتب زیج اسامی بیماریها را بجداول درآورده و در کتاب دوم عقاقیر و نباتات طبی را بترتیب حروف ذکر کرده است . کتاب منهج البیان او بلاتینیه ترجمه و طبع شده است ، لکلرک در ترجمه ٔتاریخ اطبای عرب گوید کتاب الحکما تاریخ فوت ابن جزله را در 473 شمرده و ابوالفرج بمتابعت او همان تاریخ را نقل کرده است ولیکن تاریخ 493 که حاجی خلیفه گفته رجحان دارد چه ابن جزله بسیاری از کتب خود را به نام مقتدی نوشته و مقتدی در 468 بخلافت رسیده است (؟).
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.