ابراهیم بن محمدبن علی . [ اِ م ِ ن ِ م ُ ح َم ْ م َ دِ ن ِ ع َ ] (اِخ ) ابراهیم بن محمدبن علی بن عبداﷲبن عباس ، معروف به امام ، برادر عبداﷲ سفاح و منصور دوانقی . متولد به سال 82 هَ .ق . پدرش محمد شروع بدعوت سرّی کرده و سپس حق امامت را به ابراهیم تفویض کرد. ابراهیم شخصی را موسوم به بکیربن ماهان برای دعوت به خراسان فرستادو بکیر در 127 درگذشت و ابوسلمه خلال را بجای خود بدعوت گماشت و در سال 128 ابومسلم معروف رئیس دعات سرّی بنی عباس گشت و امر آنان در خراسان قوت گرفت . ابراهیم در این مدت در قصبه ٔ حمیمه جنوب دریاچه ٔ طبریه میزیست و چون بنی امیه از فتنه ٔ خراسان خبر یافتند ابراهیم امام را دستگیر کردند (سال 129) و بحرّان برده بازداشتند تا از دنیا برفت و بقول بعض مورخین به امر مروان دوم آخرین خلیفه ٔ اموی بصورتی فجیع کشته شد.
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.