ابراهیم بن المهدی بن المنصور. [ اِ م ِ نِل ْ م َ دی ی ِ نِل ْ م َ ] (اِخ ) مکنی به ابواسحاق عباسی ، برادر هارون الرشید. مادرش شکله از اهل طبرستان ، و گویند دختر پادشاه طبرستان بوده است (162-224 هَ .ق .). مردی ادیب و شاعر و در غنابر هر کس تقدم داشت . قبل از او از خلیفه زادگان کسی مانند وی در شعر و فصاحت دیده نشده و خنیاگران در صناعت خویش او را حَکَم میکردند. در سال 202 اهل بغدادو بنی عباس با او بیعت کردند و لقب مبارک بدو دادند.در آن وقت مأمون در خراسان بود و حضرت امام علی بن موسی الرضا را ولیعهد خویش کرده بود. حسن بن سهل مأمور تسکین فتنه ٔ بغداد شده و سپاهیان بغداد را در واسطبشکست و چون مأمون وارد بغداد گردید (15 صفر 204) ابراهیم مخفی گشت . کسان مأمون عاقبت او را دستگیر کردند لیکن مأمون او را آزاد کرد و سرانجام به سرمن رأی در رمضان 224 درگذشت . (ابن خلکان و غیره ). از کتب اوست : کتاب ادب ابراهیم . کتاب الطبیخ . کتاب الطب . کتاب الغنا. و ابن الندیم گوید او را صد ورقه شعر است .
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.