(اسم مصدر) [عربی] ۱. (نجوم) قرار گرفتن دو ستاره در یک برج و یک درجه.
۲. (اسم) [منسوخ] در دورۀ قاجار و پهلوی، واحد پول ایران معادل ریال. کلمۀ قران در معنی واحد پول ایران از وقتی متداول شد که نام فتحعلیشاه را در سکهها السلطان صاحبقران ضرب کردند و مردم آن سکهها را سکۀ صاحبقران نامیدند و بعد بهتدریج تبدیل به قران گردید.
۳. [قدیمی] به هم نزدیک شدن؛ نزدیک شدن دو چیز به یکدیگر.
〈 قران سعدین: (نجوم) [قدیمی] نزدیک شدن دو ستارۀ سعد مانند مشتری و زهره در یک برج.
〈 قران نحسین: (نجوم) نزدیک شدن دو ستارۀ نحس مانند زحل و مریخ در یک برج.
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
مؤلف: حسن عميد، سرپرست تأليف و ويرايش: فرهاد قربانزاده، ناشر: اَشجَع، چاپ نخست: ۱۳۸۹
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.