(اسم) [ترکی] ‹قاچ، کرچ› [عامیانه] ۱. یک قسمت بریدهشده از خربزه، هندوانه، یا میوۀ دیگر.
۲. برآمدگی جلوی زین اسب؛ کوهۀ زین.
۳. شکاف؛ ترک؛ تراک؛ قاش.
۳. تکه؛ پاره.
۴. چند عدد از چیزی.
〈 قاچقاچ: [عامیانه] پارهپاره؛ چاکچاک؛ تکهتکه.
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
مؤلف: حسن عميد، سرپرست تأليف و ويرايش: فرهاد قربانزاده، ناشر: اَشجَع، چاپ نخست: ۱۳۸۹
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.