(اسم، اسم مصدر) ۱. زدوخورد و کشتار میان چند تن یا میان سپاهیان دو کشور؛ نبرد؛ پیکار؛ رزم؛ کارزار؛ آورد.
۲. [مجاز] کشمکش میان رقیبان برای دستیابی به اهداف مورد نظر خود.
۳. (بن مضارعِ جنگیدن) =جنگیدن
〈 جنگ چته: جنگ پارتیزانی.
〈 جنگ زرگری: [مجاز] جنگ دروغی و ساختگی میان دو تن برای فریب دادن دیگران.
〈 جنگ شیمیایی: (نظامی) جنگی که در آن مواد شیمیایی از قبیل گازهای سمی خفه کننده یا سوزاننده و مواد آتشزا بهکار برود.
〈 جنگ مکانیزه: (نظامی) جنگی که در آن ماشینهای جنگی از قبیل تانک و زرهپوش وسایر وسائل موتوری به کار برود.
کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
مؤلف: حسن عميد، سرپرست تأليف و ويرايش: فرهاد قربانزاده، ناشر: اَشجَع، چاپ نخست: ۱۳۸۹
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.