کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
گورخوان پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
گورخوان
/gurxān/
معنی
۱. آنکه در گورستان بر سر گور مردگان قرآن بخواند: ◻︎ حلوا سه چار صحن شب جمعه چند بار / بهر ریا به خانهٴ هر گورخوان شود (سعدی۳: ۹۵۷).
۲. کسی که هنگام دفن مِیّت تلقین بخواند.
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجهای یافت نگردید.
-
جستوجوی دقیق
-
گورخوان
لغتنامه دهخدا
گورخوان . [ خوا / خا] (نف مرکب ) مقری . قاری قبرستان . قرآن خوان . کسی که بر سر گور قرآن خواند. (یادداشت مؤلف ) : حلوا سه چار صحن شب جمعه چند باربهر ریا به خانه ٔ هر گورخوان شود. سعدی .|| ملقن . (یادداشت مؤلف ).
-
گورخوان
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) [قدیمی] gurxān ۱. آنکه در گورستان بر سر گور مردگان قرآن بخواند: ◻︎ حلوا سه چار صحن شب جمعه چند بار / بهر ریا به خانهٴ هر گورخوان شود (سعدی۳: ۹۵۷).۲. کسی که هنگام دفن مِیّت تلقین بخواند.
-
گورخوان
فرهنگ فارسی معین
(خا) (ص فا.) = گورخواننده : 1 - آن که بر سر قبر قرآن خواند؛ قاری قرآن بر گور مرده . 2 - آن که بر سر قبر تلقین میت کند؛ ملقن .
-
جستوجو در متن
-
گورخوانی
لغتنامه دهخدا
گورخوانی . [ خوا / خا ] (حامص مرکب ) کار گورخوان . (یادداشت مؤلف ).
-
موتی
لغتنامه دهخدا
موتی . [ م َ تا ] (ع ص ، اِ) ج ِ مَیِّت . (منتهی الارب ) (ترجمان القرآن جرجانی ص 97) (ناظم الاطباء) (السامی فی الاسامی ). مردگان . (غیاث ) (آنندراج ) : احیای موتی کردی . (ابوالفتوح رازی ).به قسطنطین برند ازنوک کلکم حنوط و غالیه موتی و احیا. خاقانی .-...
-
قاری
لغتنامه دهخدا
قاری . (ع ص ) (از ریشه ٔ قری ) ده نشین . باشنده ٔ ده . فرودآینده در ده .(منتهی الارب ). روستائی . ضد بادی . (ناظم الاطباء): جأنی کل قار و باد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || (از ریشه ٔ قرء) خواننده . (دهار) (منتهی الارب ). || گورخوان . خواننده ٔ ...
-
خوان
لغتنامه دهخدا
خوان . [ خوا / خا ] (نف مرخم )مخفف خواننده و همواره بصورت مرکب استعمال میشود.- آفرین خوان ؛ آنکه تحسین کند. آنکه آفرین گوید : نظامی چو دولت در ایوان اوشب و روزباد آفرین خوان او. نظامی .بزرگان روم آفرین خوان شدندبر آن گوهری گوهرافشان شدند. نظامی .گزی...
-
صحن
لغتنامه دهخدا
صحن . [ ص َ ] (ع اِ)میان سرای و ساحت آن . قَرعاء. (منتهی الارب ). میان سرای . (مهذب الاسماء). صحن خانه . صحن سرای . باعة الدّار. (منتهی الارب ). ساحت دار. ج ، صُحون : صفه سخت و بلند و پهناور خرد بالا مشرف بر باغ و در پیش حوض بزرگ و صحنی فراخ . (تاریخ...