کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
گواژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
گواژه
معنی
(گُ ژَ یا ژِ) (اِ.) 1 - طعنه ، سرزنش . 2 - شوخی ، مزاح .
فرهنگ فارسی معین
دیکشنری
innuendo, irony, sarcasm
-
جستوجوی دقیق
-
گواژه
لغتنامه دهخدا
گواژه . [ گ َ ژَ / ژِ ](اِ) این کلمه از ریشه ٔ وچ اوستایی و واچ سنسکریت است و با باژ و آواز و آوازه و آوا از یک ریشه است .(از خرده اوستا ص 83). طعنه زدن . (لغت فرس چ اقبال ص 440) (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ). طعنه زدن به زبان پهلوی . (فرهنگ اسدی نخج...
-
گواژه
فرهنگ فارسی معین
(گُ ژَ یا ژِ) (اِ.) 1 - طعنه ، سرزنش . 2 - شوخی ، مزاح .
-
واژههای مشابه
-
گواژه زدن
لغتنامه دهخدا
گواژه زدن . [ گ َ / گ َوْ وا ژَ / ژِ زَ دَ ] (مص مرکب ) طعنه زدن . مسخره کردن . ملامت و سرزنش کردن : ای گم شده و خیره و سرگشته کسایی گوّاژه زده بر تو امل ریمن و محتال . کسایی .جز این داشتم امید و جز این داشتم الچخت ندانستم کز دور گواژه زندم بخت . کسا...
-
جستوجو در متن
-
گواژ
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) ‹گواژه› [قدیمی] ga(o)vāž ۱. طعنه؛ سرزنش.۲. شوخی؛ مزاح: ◻︎ گواژه که هستش سرانجام جنگ / یکی خوی زشت است از او دار ننگ (ابوشکور: شاعران بیدیوان: ۳۷۵).
-
خندانمند
لغتنامه دهخدا
خندانمند. [ خ َ م َ ] (ص مرکب ) خندان . (یادداشت بخط مؤلف ) : گواژه که خندانمندت کندسرانجام با دوست جنگ افکند.ابوشکور بلخی .
-
کواژه
لغتنامه دهخدا
کواژه . [ ک َ ژَ / ژِ ] (اِ) طعنه زدن و افسوس کردن . (صحاح الفرس ).طعنه زدن و سرزنش کردن . (برهان ). کواژ. طعنه و سرزنش . (آنندراج ). طعنه و سرزنش . (ناظم الاطباء). مصحف گواژه است . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). و رجوع به گواژه و گواژ شود. || سخر و لاغ و ...
-
زخم زبان زدن
لغتنامه دهخدا
زخم زبان زدن . [ زَ م ِ زَ زَ دَ ] (مص مرکب ) طعن زدن . سرزنش کردن . گواژه گفتن . فسوس کردن . دشنام دادن .طعنه زدن . زخم زدن . رجوع به زخم زبان و طعنه شود.
-
کواژ
لغتنامه دهخدا
کواژ. [ ک َ ] (اِ) طعنه و سرزنش را گویند. (برهان ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). مصحف گواژ است . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). و رجوع به گواژ و گواژه شود : کند طبع او بحر را سرزنش زند جود او در معادن کواژ.شمس فخری (چ صادق کیا).
-
اومید
لغتنامه دهخدا
اومید. [ اُ / او ] (اِ) امید و رجا. (ناظم الاطباء) : جز این بودم اومید جز این داشتم الجخت ندانستم کز دور گواژه زندم بخت . کسایی .نومید مشو اگر چه اومید نماندکس در غم روزگار جاوید نماند. (از سندبادنامه ).به اومید رفتم بدرگاه اوی اومید مرا جمله بیواز ک...
-
زخم زبان
لغتنامه دهخدا
زخم زبان . [ زَ م ِ زَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گزیدن کسی با سخن . ضربه ٔ زبان . کنایه از دشنام دادن . ملامت کردن . سخن تلخ گفتن درباره ٔ کسی . بدیهای او را برخش کشیدن . سرزنش کردن . گوشه و کنایه زدن . گواژه . بیغاره . فسوس . طعنه زدن . در زبان فار...
-
ژخ
لغتنامه دهخدا
ژخ . [ ژَ ] (اِ) ناله ٔ زار و حزین . (لغت نامه ٔ اسدی ). آواز حزین و آهسته . زاری و ناله . (برهان ). || بانگ و آواز. (صحاح الفرس ). هیاهو. هیابانگ . هلالوش : بوی برانگیخت گل چو عنبر اشهب بانگ برآورد مرغ با ژخ طنبور. منجیک .شاید اینجا ژخ صورتی از زخ م...
-
الچخت
لغتنامه دهخدا
الچخت . [ اَ / اِ / اُچ َ ] (اِ) طمع. (فرهنگ اسدی نخجوانی ) (فرهنگ اوبهی ). طمع، و بکسر نیز گفته اند. (از شرفنامه ٔ منیری ). امید. (فرهنگ اسدی چ پاول هورن ). طمع و امید. (فرهنگ جهانگیری ). طمع و حاجت و امید و چشمداشت . (برهان قاطع) (آنندراج ) (انجمن ...
-
باج
لغتنامه دهخدا
باج . (اِ) باژ که باج و باز و واج و واژ هم گفته میشود، از ریشه ٔ اوستائی وچ است که در سانسکریت واچ و در پهلوی واج یا واجک آمده است . همین ریشه در لاتینی وکس و در فرانسه ووا و در انگلیسی وُیس شده . باژ به معنی کلمه و سخن و گفتار میباشد. از همین ریشه ا...