کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
گه گاه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
گه و بیگه
فرهنگ گنجواژه
در مواقع مختلف، گاهی، وقت و بی وقت.
-
گُه(و)گَند
فرهنگ گنجواژه
گند.
-
واژههای همآوا
-
گهگاه
لهجه و گویش اصفهانی
تکیه ای: gâhivaxdâ طاری: gâhovaxdi طامه ای: gâhgâhi طرقی: gahgâh کشه ای: gahgâh نطنزی: yagvaxdi/ gâhgâhi
-
جستوجو در متن
-
در یتیم
لغتنامه دهخدا
در یتیم . [ دُرْ رِ ی َ ] (اِ مرکب ) کنایه از مروارید بزرگ است که یک دانه تنها در صدف باشد. (برهان ). مروارید بزرگ و آبدار که در صدف همین یک دانه تنها پیدا شده باشد. (غیاث ) (آنندراج ). مروارید بی همتا. مروارید بی بها. مروارید فرید. مروارید بی نظیر. ...
-
گاه
لغتنامه دهخدا
گاه . (پسوند) این مزیدببعضی کلمات ملحق شود و معنی زمان دهد : آب انگور خزانی را خوردن گاه است که کس امسال نکرده ست مر او را طلبی . منوچهری .وقت سحرگاه فراشی آمد مرا بخواند برفتم . (تاریخ بیهقی ). و هم در شب رسولی نامزد کردند، مردی علوی وجیه از محتشمان...
-
گاه گیری
لغتنامه دهخدا
گاه گیری . (حامص مرکب ) رجوع به گه گیری شود.
-
گاه گیر
لغتنامه دهخدا
گاه گیر. (ص مرکب ) گه گیر. توسن . حرون (اسب ). بی فرمان (اسب ). (زمخشری ). رجوع به گه گیر شود.
-
فسیله گاه
لغتنامه دهخدا
فسیله گاه . [ ف َ ل َ / ل ِ گاه ] (اِ مرکب ) جای اسبان . مرتع. مرغزار. رجوع به فسیله گه شود.
-
ندرتا
فرهنگ واژههای سره
جسته گریخته، گاهی، گه گاه، گهگاه
-
بسکنه
لغتنامه دهخدا
بسکنه . [ ] (اِ) نوایی از موسیقی : مطربان ساعت بساعت بر نوای زیر و بم گاه سروستان زنند امروز گاهی اشکنه گاه زیر قیصران و گاه تخت اردشیرگاه نوروز بزرگ و گه نوای بسکنه .منوچهری .
-
زانگه
لغتنامه دهخدا
زانگه . [ گ َهَْ ] (مرکب از ز (مخفف از) + آن + گه (مخفف گاه ) مخفف زانگاه است . (آنندراج ).از آن وقت و پس از آن و از آن گاه . (ناظم الاطباء).
-
گاه
لغتنامه دهخدا
گاه . (اِ) عصر. دوره . زمان : و از خلق نخست که را آفرید از گاه آدم تا این زمانه . (ترجمه ٔ طبری بلعمی ).چنین تا بگاه سکندر رسیدز شاهان هر آنکس که آن تخت دید. فردوسی .باده ای چون گلاب روشن و تلخ مانده در خم ز گاه آدم باز. فرخی .هر شاعری به گاه امیری ب...
-
جسته گریخته
فرهنگ فارسی معین
( ~. گُ تِ) (ق .) 1 - گه گاه ، به ندرت . 2 - کم و بیش .
-
نقطه گاه
لغتنامه دهخدا
نقطه گاه . [ ق ُ طَ / طِ ] (اِ مرکب ) مرکز. محاط. نقطه گه . کنایه از مقصد حاجت و نیاز دیگران : چنین هفت پرگار بر گرد شاه در آن دایره شه شده نقطه گاه . نظامی .چو پرگار گردون بر آن نقطه گاه به پای پرستش بپیمود راه .نظامی .