کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
گلیم گوش پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
سیاه گلیم
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) ‹سیهگلیم› [قدیمی، مجاز] siyāhgelim سیاهبخت؛ تیرهبخت؛ بدبخت؛ مستمند.
-
سیه گلیم
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [قدیمی، مجاز] siyahgelim = سیاهگلیم
-
ابریشم و گلیم
فرهنگ گنجواژه
نفیس و بی ارزش(متضاد هم).
-
گلیم و قالی
فرهنگ گنجواژه
زیرانداز
-
گلیم و لحاف
فرهنگ گنجواژه
لوازم خواب.
-
گلیم و نمد
فرهنگ گنجواژه
زیرانداز
-
قالیچه و گلیم و پادری
فرهنگ گنجواژه
زیرانداز
-
پارچه و گلیم و قالیچه
فرهنگ گنجواژه
زیرانداز.
-
جستوجو در متن
-
گوش
لغتنامه دهخدا
گوش . (اِ) آلت شنوائی . عضوی که بدان عمل شنیدن انجام گیرد. معروف است ، و به عربی اُذُن گویند. (برهان ). اذن و آلت شنیدن در انسان و دیگر حیوانات و جزء خارجی مجرای سمع و حس سمع. (ناظم الاطباء). اوستا گئوشه ، پهلوی گوش ، پارسی باستان گئوشه ، هندی باستان...
-
گوشور
لغتنامه دهخدا
گوشور. [ گوش ْ وَ ] (ص مرکب ) صاحب گوش . دارای گوش . که گوش دارد. (مؤلف ). || سامع. (مؤلف ).- امثال : گوشور یک بار خندد کر دو بار . (امثال و حکم ج 3 ص 1333). || دارای گوش بزرگ . (ولف ). اذون . آنکه گوش برجسته دارد چون آدمی و آهو و ستور خلاف صموخ ...
-
گوش بستر
لغتنامه دهخدا
گوش بستر. [ ب ِ / ب َ ت َ ] (اِخ ) نام مردی عظیم گوش به عهد اسکندر. توضیح اینکه چون اسکندر ذوالقرنین متوجه شهر بابل شد در اثنای راه به کوهی رسید بس عظیم و در دامن آن کوه دریایی بود، لشکریانش به شکار مشغول شدند و مردی یافتند بزرگ جثه و درشت اعضاء و پر...
-
گوش
لغتنامه دهخدا
گوش . (اِخ ) دهی است از دهستان چولائی خانه ٔ بخش حومه وارداک شهرستان مشهد واقع در 62 هزارگزی شمال مشهد و45 هزارگزی باختر راه مشهد به کلات . دره و معتدل و سکنه ٔ آن 908 تن و آب آن از قنات است . محصول آن غلات وشغل اهالی زراعت و مالداری و قالیچه و گلیم ...
-
پلاسک
لغتنامه دهخدا
پلاسک . [ پ َ س َ ] (اِ مصغر) پلاس کوچک : پلاسکی پوشیده هر سه روز قرصکی نان ، طعام وی بودی . (قصص الانبیاء ص 202). || فلاکت و نکبت باشد. (برهان قاطع). بدبختی . تنگی : در گوش مال خصم محابا روا مداربل کان سیه گلیم سزای پلاسک است .شرف الدین شفروه (از فر...
-
شفاعت کردن
لغتنامه دهخدا
شفاعت کردن . [ ش َ ع َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) توسط کردن . (ناظم الاطباء). تشفّع. (تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ). وساطت کردن . توسط کردن . (فرهنگ فارسی معین ) : خداوند... دستوری دهد ایشان را تا بی حشمت چونکه خداوند در خشم شود به افراط شفاعت کنند. (ت...
-
رانفة
لغتنامه دهخدا
رانفة. [ ن ِ ف َ ] (ع اِ) کرانه ٔ استخوان نرم بینی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ازبحر الجواهر) (ناظم الاطباء). || گوشت بن کف دست . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از بحر الجواهر) (از ناظم الاطباء). || پوست پاره ٔ طرف بینی . (منتهی الارب ...