کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
گلیم پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
گلیم
/gelim/
معنی
نوعی فرش که با نخ پنبهای یا پشمی، بر روی دار و معمولاً طرح آن اشکال هندسی دارد.
فرهنگ فارسی عمید
مترادف و متضاد
پلاس، جل، فرش
دیکشنری
carpet, dhurrie, drugget, durrie, rug
-
جستوجوی دقیق
-
گلیم
لغتنامه دهخدا
گلیم . [ گ ِ ] (اِ) پوششی معروف که از موی بز و گوسفند بافند. (آنندراج ). جامه ٔ پشمین معروف که از پشم میش بافند. (غیاث ) : گولانج و گوشت و گرده و گوزآب و گادنی گرمابه وگل و گل و گنجینه و گلیم . لبیبی .گلیمی که خواهد ربودنْش ْ بادز گردن بشخشد هم از با...
-
گلیم
واژگان مترادف و متضاد
پلاس، جل، فرش
-
گلیم
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) gelim نوعی فرش که با نخ پنبهای یا پشمی، بر روی دار و معمولاً طرح آن اشکال هندسی دارد.
-
گلیم
فرهنگ فارسی معین
(گِ) (اِ.) نوعی فرش که از پشم می بافند. ؛ ~ خود را از آب درآوردن کنایه : از عهدة کار خود برآمدن .
-
گلیم
لهجه و گویش اصفهانی
تکیه ای: gilim طاری: gilim طامه ای: gilim طرقی: gilim کشه ای: gilim نطنزی: gelim
-
گلیم
لهجه و گویش تهرانی
زیرانداز پشمی بدون پرز
-
واژههای مشابه
-
گلیم سیه
لغتنامه دهخدا
گلیم سیه . [ گ ِ م ِ ی َه ْ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) مجازاً بخت بد : بس گلیم سیهاکز نظرت گشت سپیدنظر تو سیهی پاک بشوید ز گلیم .فرخی .
-
گلیم باف
لغتنامه دهخدا
گلیم باف . [ گ ِ ] (نف مرکب ) آنکه گلیم بافد. بافنده ٔ گلیم .
-
گلیم بافی
لغتنامه دهخدا
گلیم بافی . [ گ ِ ] (حامص مرکب ) عمل بافتن گلیم . عمل گلیم باف . || (اِ) محل گلیم بافی . دکان گلیم بافی .
-
گلیم پوش
لغتنامه دهخدا
گلیم پوش . [ گ ِ ] (نف مرکب ) کسی که جامه ٔ گلیم می پوشد. || مسکین و فقیر. (ناظم الاطباء).
-
گلیم شوی
لغتنامه دهخدا
گلیم شوی . [ گ ِ ] (اِ مرکب ) بیخ خاری باشد که گل آنرا آذرگون خوانند و آن بیخ را چوبک اشنان گویند بدان چیزها شویند، خصوصاً پشم را بغایت پاکیزه سازد. و بعضی از مشایخ محاسن را نیز بدان شویند. (برهان ) (آنندراج ). اسم فارسی آذریون است . (تحفه ٔ حکیم مؤ...
-
گلیم شوی
لغتنامه دهخدا
گلیم شوی . [ گ ِ ] (نف مرکب ) شخصی که گلیم و پلاس میشوید. (برهان ) (آنندراج ).
-
گلیم فروش
لغتنامه دهخدا
گلیم فروش . [ گ ِ ف ُ ] (نف مرکب ) فروشنده ٔ گلیم . آنکه گلیم فروشد. کسایی . (دهار) (ملخص اللغات حسن خطیب ) (تفلیسی ).
-
گلیم گوش
لغتنامه دهخدا
گلیم گوش . [ گ ِ ] (ص مرکب ) مردمی بوده اند مانند آدم لیکن گوشهای آنها به مرتبه ای بزرگ بوده که یکی را بستر و دیگری را لحاف میکرده اند و آنها را گوش بستر هم میگویند. (برهان ). در عجایب المخلوقات چ هند 1331 هَ . ق . ص 584 آمده : گروهی بود که ایشان را ...