کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
گردن به شمشیر خاریدن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
گردن گلابی
لغتنامه دهخدا
گردن گلابی . [ گ َ دَ گ ُ ] (ص مرکب ) آنکه گردنی دراز و باریک دارد. || سخت نحیف ، لاغر و نزار.
-
گردن آمدن
لغتنامه دهخدا
گردن آمدن . [ گ َ دَ م َ دَ ] (مص مرکب ) با حرکت گردن دلال و غنج کردن .
-
گردن افکندن
لغتنامه دهخدا
گردن افکندن . [ گ َدَ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) گردن زدن . || مطیع بودن . تسلیم گشتن . فرمانبرداری کردن : که ما شاه را چاکر و بنده ایم همان باژ را گردن افکنده ایم .فردوسی .
-
گردن انداختن
لغتنامه دهخدا
گردن انداختن . [ گ َ دَ اَ ت َ ] (مص مرکب ) سر عجزفروآوردن و این مقابل گردن تافتن بود. (آنندراج ).
-
گردن برآوردن
لغتنامه دهخدا
گردن برآوردن . [ گ َ دَب َ وَ دَ ] (مص مرکب ) گردن افراختن . سرافراز شدن .
-
گردن تافتن
لغتنامه دهخدا
گردن تافتن . [ گ َ دَ ت َ ] (مص مرکب ) سر باززدن . اعراض . عَجر. عَجران . (منتهی الارب ) : گردن از طوق آن کمند بتافت طوق زرین چنین توان دریافت .نظامی .
-
volcanic neck
گردن آتشفشانی
واژههای مصوّب فرهنگستان
[زمینشناسی] سیمایی برجمانند متشکل از هستۀ آذرین یک آتشفشان منقرض که بخشهای بیرونی آن فرسایش یافته است
-
هامون گردن
لغتنامه دهخدا
هامون گردن .[ گ َ دَ ] (ص مرکب ) پست گردن . کوتاه گردن . کسی که دارای گردن کوتاه است . اهنع. (منتهی الارب ) (دستوراللغة ادیب نطنزی نسخه ٔ خطی کتابخانه ٔ مؤلف ، ذیل اهنع).
-
گردن آور
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [قدیمی، مجاز] garden[']āvar گردنکلفت؛ تنومند؛ زورمند.
-
گردن دراز
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) gardanderāz ۱. آنکه گردن دراز دارد؛ درازگردن.۲. احمق.
-
گردن شق
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [فارسی. عربی] [عامیانه، مجاز] gardanša[q]q ۱. شخص متکبر و مغرور.۲. سرکش.
-
گردن شقی
فرهنگ فارسی عمید
(حاصل مصدر) [فارسی. عربی] [عامیانه، مجاز] gardanšaqqi ۱. تکبر.۲. سرکشی.
-
گردن شکسته
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) gardanšekaste ۱. آنکه استخوانهای گردنش شکسته باشد.۲. [مجاز] نوعی دشنام و نفرین دربارۀ کسی.
-
گردن فراز
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) ‹گردنافراز› [قدیمی، مجاز] gardanfarāz ۱. سربلند.۲. خودپسند؛ متکبر.
-
گردن فرازی
فرهنگ فارسی عمید
(حاصل مصدر) [قدیمی، مجاز] gardanfarāzi ۱. تکبر؛ خودپسندی.۲. سربلندی.