کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
گردن افراختن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
گردن شکن
لغتنامه دهخدا
گردن شکن . [ گ َ دَ ش ِ ک َ ] (نف مرکب ) اطلاق آن بر سیّاف و غیرسیّاف نیز آمده . (آنندراج ).
-
گردن فراز
لغتنامه دهخدا
گردن فراز. [ گ َ دَ ف َ ] (نف مرکب ) کنایه از متکبر و سرکش . (آنندراج ). سربلند. سرافراز. شریف . منیع : بدین ایستادند و گشتند بازفرستاده و شاه گردن فراز. فردوسی .نوشت اندر آن نامه های درازکه ای مهتر گرد گردن فراز. فردوسی .ز زورآزمایان گردن فرازبسا کس...
-
گردن فرازی
لغتنامه دهخدا
گردن فرازی . [ گ َ دَ ف َ ](حامص مرکب ) سرافرازی . سربلندی . مناعت : بگردن فرازی و مردانگی برای هشیوار و فرزانگی . فردوسی .توانم که گردن فرازی کنم بشمشیر با شیر بازی کنم ز نخجیر و گردن فرازی و رزم ز مهر دل و کین و شادی و بزم . اسدی (گرشاسب نامه ). ||...
-
گردن کلفت
لغتنامه دهخدا
گردن کلفت . [ گ َ دَ ک ُ ل ُ ] (ص مرکب ) سطبرگردن . آنکه گردن سطبر دارد. ارقب . (منتهی الارب ). || دشنامی است : این گردن کلفت ها را به اینجا راه ندهید. || بزرگ باقدرت . || قلدر. زورگو.
-
گردن کلفتی
لغتنامه دهخدا
گردن کلفتی . [ گ َ دَ ک ُ ل ُ ] (حامص مرکب ) زورگویی . قلدری . و رجوع به گردن کلفت شود.
-
گردن گشاد
لغتنامه دهخدا
گردن گشاد. [ گ َ دَ گ ُ ] (ص مرکب ) گردن کلفت . نیرومند : چو خصمی قوی دید گردن گشادبه یک ضرب او نیز گردن نهاد.نظامی .
-
گردن گلابی
لغتنامه دهخدا
گردن گلابی . [ گ َ دَ گ ُ ] (ص مرکب ) آنکه گردنی دراز و باریک دارد. || سخت نحیف ، لاغر و نزار.
-
گردن نهاده
لغتنامه دهخدا
گردن نهاده . [ گ َ دَ ن َ / ن ِ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) مطیع. منقاد. فرمانبردار. و رجوع به گردن نهادن شود.
-
گردن آمدن
لغتنامه دهخدا
گردن آمدن . [ گ َ دَ م َ دَ ] (مص مرکب ) با حرکت گردن دلال و غنج کردن .
-
گردن اشتر
لغتنامه دهخدا
گردن اشتر. [ گ َ دَ ن ِ اُ ت ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کیسه ای که از پوست گردن شتر سازند حفظ کردن زر را. (حاشیه ٔ دیوان خاقانی چ عبدالرسولی ص 60) : گردن اشتران دهی پرزربه کسانی که سرور هنرند. خاقانی .و رجوع به گردن شتر شود.
-
گردن افراشتن
لغتنامه دهخدا
گردن افراشتن . [ گ َ دَ اَ ت َ ] (مص مرکب ) گردن بلند کردن . || گردن کشیدن . طغیان . سرکشی : هرکه گردن به دعوی افرازددشمن از هر طرف بدو تازد. سعدی . || امتداد و برابری و مقابله در بلندی : قزل ارسلان قلعه ای سخت داشت که گردن به الوند برمیفراشت .سعدی (...
-
گردن افکندن
لغتنامه دهخدا
گردن افکندن . [ گ َدَ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) گردن زدن . || مطیع بودن . تسلیم گشتن . فرمانبرداری کردن : که ما شاه را چاکر و بنده ایم همان باژ را گردن افکنده ایم .فردوسی .
-
گردن انداختن
لغتنامه دهخدا
گردن انداختن . [ گ َ دَ اَ ت َ ] (مص مرکب ) سر عجزفروآوردن و این مقابل گردن تافتن بود. (آنندراج ).
-
گردن باریک
لغتنامه دهخدا
گردن باریک . [ گ َ دَ ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ملایم و مطیع. منقاد. (غیاث ). کنایه از ملایم و هموار. (آنندراج ) : حسن فولاد بود گردن باریک اینجاتیزی تیغ به جوهر چه تواند کردن ؟صائب (از آنندراج ).
-
گردن برافراشتن
لغتنامه دهخدا
گردن برافراشتن . [ گ َ دَ ب َ اَ ت َ ] (مص مرکب ) طغیان کردن : اهل جمله ٔ آن ولایات گردن برافراشته تا نام ما بر آن نشیند و به ضبط ما آراسته گردد. (تاریخ بیهقی ).