کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
گدا گودوله پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
گدا گودوله
فرهنگ گنجواژه
فقیر.
-
واژههای مشابه
-
گدا گشنه،گشنه گدا
لهجه و گویش تهرانی
گدا زاده
-
کوچه گدا
لغتنامه دهخدا
کوچه گدا. [ چ َ / چ ِ گ َ ] (اِ مرکب ) کوچه ای که در آن گدایان مسکن دارند. (ناظم الاطباء).
-
گدا شدن
لغتنامه دهخدا
گدا شدن . [ گ َ / گ ِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) بیچاره شدن . فقیر شدن . مال خود را از دست دادن .
-
گدا گرسنه
لغتنامه دهخدا
گدا گرسنه . [ گ َ / گ ِ گ ُ رُ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) درتداول عوام ، کسی که چشم دلش سیر نباشد. گداگُشنه .
-
گدا ارمنی
فرهنگ فارسی معین
( ~ . اَ مَ) (اِمر.) 1 - ارمنیی ای که گدا باشد. 2 - مجازاً: گدای پست ، سایل دون طبع .
-
بچه گدا
لغتنامه دهخدا
بچه گدا. [ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ گ َ / گ ِ ] (اِ مرکب ) آن بچه که گدائی کند. طفل خردسال بینوا که به گدائی پردازد. || فرزند گدا. گدا بچه .
-
خرمن گدا
لغتنامه دهخدا
خرمن گدا. [ خ ِ / خ َ م َ ن ِ گ َ/ گ ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از توده ٔ غله ای است که خوشه چینان جمع کرده باشند. (برهان قاطع).
-
خرمن گدا
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) [قدیمی] xermangedā کسی که برای گدایی بر سر خرمنها میرود؛ گدای سر خرمن.
-
گِدا کن
لهجه و گویش بختیاری
gedâ-kon گدا، فقیر.
-
بچه گدا
لهجه و گویش تهرانی
بچه فقیر، از خانواده پایین: مسجد شاه چراغونه بچه گدا فراوونه
-
نره گدا
لهجه و گویش تهرانی
گدای پر رو و مزاحم و بی حیا
-
گدا گدول
فرهنگ گنجواژه
گدا.
-
گدا گدوله
فرهنگ گنجواژه
فقیر.