کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
کوزه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
کوزه ٔ گل
لغتنامه دهخدا
کوزه ٔ گل . [ زَ / زِ ی ِ گ ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نوعی از ظروف که در آن درخت گلهامی نشانند که به هندی کوندی خوانند. (از آنندراج ).
-
کوزه ٔ نبات
لغتنامه دهخدا
کوزه ٔ نبات . [ زَ / زِ ی ِ ن َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آن قالب که شیره ٔ نبات در آن ریزند تا منجمد شود. (آنندراج ). || در شواهد ذیل ظاهراً به معنی نباتی است که بشکل کوزه می ساخته اند : وقتی به قهر گوی ، که صد کوزه ٔ نبات گه گه چنان به کار نیاید ک...
-
کوزه انداختن
لغتنامه دهخدا
کوزه انداختن . [ زَ/ زِ اَ ت َ ] (مص مرکب ) بادکش کردن با کوزه های دهان فراخ کوچک . بادکش با کوزه های خرد کردن ، و بیشتر این عمل با زنان که خون از ایشان بسیار رود، کنند و کوزه به کمرشان اندازند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
-
کوزه زدن
لغتنامه دهخدا
کوزه زدن . [ زَ / زِ زَ دَ ] (مص مرکب )... و کاسه خوردن ، باده نوشیدن در کوزه و کاسه ، این تعبیر ارتباطی با «کاسه زدن و کوزه خوردن » ندارد. (کلیات شمس چ فروزانفر جزو هفتم ص 556) : نفسی کوزه زنیم و نفسی کاسه خوریم تا سبووارهمه بر خم خمار زنیم .مولوی (...
-
کوزه آویز
لغتنامه دهخدا
کوزه آویز. [ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) هرچیز که کوزه را بدان آویزان کنند. (ناظم الاطباء).
-
کوزه انداز
لغتنامه دهخدا
کوزه انداز. [ زَ / زِ اَ ] (نف مرکب ) آنکه کوزه اندازد. رجوع به کوزه انداختن شود.
-
کوزه باز
لغتنامه دهخدا
کوزه باز. [ زَ / زِ ] (نف مرکب ) جهیزگر. (آنندراج ) : گل نغمه دولاب را ز اهتزازکند بر سر جاه خود کوزه باز.ملاطغرا (از آنندراج ).
-
کوزه پز
لغتنامه دهخدا
کوزه پز. [ زَ / زِ پ َ ] (نف مرکب ) سفال پز و آجرپز و کوزه گر. (ناظم الاطباء). خشت پز. (آنندراج ) : نشد پخته از کوزه پز نان من از او سوخت هرچند ایمان من .میرزا طاهر وحید (از آنندراج ).
-
کوزه پشت
لغتنامه دهخدا
کوزه پشت . [ زَ / زِ پ ُ ] (ص مرکب ) کوزپشت . (آنندراج ). کوزپشت و احدب .(ناظم الاطباء). پشت خمیده . کوژپشت . (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به کوزه و کوز شود. || (اِ مرکب ) آسمان . (آنندراج ). فلک و آسمان . (ناظم الاطباء).
-
کوزه توپراقی
لغتنامه دهخدا
کوزه توپراقی . [ زَ ت ُ ] (اِخ ) دهی از دهستان کلخوران که در بخش مرکزی شهرستان اردبیل واقع است و 267 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
-
کوزه خر
لغتنامه دهخدا
کوزه خر. [ زَ / زِ خ َ ] (نف مرکب ) آنکه کوزه خرد. خریدار کوزه . مشتری کوزه : ناگاه یکی کوزه برآورد خروش کوکوزه گر و کوزه خر و کوزه فروش .خیام .
-
کوزه خوردن
لغتنامه دهخدا
کوزه خوردن . [ زَ / زِ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) کاسه زدن و...، مثلی است که در مورد آزار سخت دیدن و عقاب سخت کشیدن بجزای رنج کم رساندن به کار رود. (کلیات شمس چ فروزانفر جزو هفتم ص 396) : راه زنانیم ما، جامه کنانیم ماگر تو ز مایی بیا کاسه بزن کوزه ...
-
کوزه رش
لغتنامه دهخدا
کوزه رش . [ زَ رَ ] (اِخ ) دهی از دهستان شینتال که در بخش سلماس شهرستان خوی واقع است و 195 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
-
کوزه غلیان
لغتنامه دهخدا
کوزه غلیان . [ زَ / زِ غ َل ْ / غ ِل ْ ] (اِ مرکب ) رجوع به کوزه قلیان شود.
-
کوزه فروش
لغتنامه دهخدا
کوزه فروش . [ زَ / زِ ف ُ ] (نف مرکب ) آنکه کوزه و مانند آن می فروشد. (ناظم الاطباء). کَوّاز. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : ناگاه یکی کوزه برآورد خروش کو کوزه گر و کوزه خر و کوزه فروش .خیام .