کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
کنایة پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
کنایة
لغتنامه دهخدا
کنایة. [ک ِ ی َ ] (ع مص ) سخن که بر غیرموضوع ٌله خود دلالت کند. گفتن یا لفظی گفتن و غیر مدلول ٌ علیه آن را اراده کردن و یا سخن گفتن به لفظی که معنی حقیقی و مجازی آن هر دو برابر باشد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (ازاقرب الموارد). || (اِ) سخن که بر غ...
-
واژههای مشابه
-
کنایه
لغتنامه دهخدا
کنایه . [ ک ِ ی َ / ی ِ ] (از ع ، اِ) کنایة. کنایت . رجوع به کنایت و ماده ٔ قبل و ترکیبهای این کلمه شود.
-
کنایه
واژگان مترادف و متضاد
۱. استعاره، تلمیح، مجاز ۲. اشاره، ایما، تعریض ۳. رمز ۴. طعن، گوشه
-
کنایه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی: کنایَة] kenāye ۱. (ادبی) در بیان، کلمهای که غیر از معنی حقیقی خود، برای معنی و مدلول دیگری استعمال شود، مانندِ کاسهسیاه و سیهکاسه (= بخیل؛ خسیس).۲. سخن مبنی بر طعنه، توهین، یا ریشخند.۳. (اسم مصدر) (ادبی) گفتن لفظی یا سخنی که بر غیر مع...
-
کنایه
فرهنگ فارسی معین
(کِ یِ) [ ع . کنایة ] (مص ل .) گفتن سخنی که بر غیر موضوع اصلی خود دلالت کند مانند ناخن خشک به معنی خسیس و ممسک . ج . کنایات .
-
کنایه
دیکشنری فارسی به عربی
استعارة , تلميح , حفر , حکاية , دعابة , هجاء
-
گوشه کنایه
لغتنامه دهخدا
گوشه کنایه . [ ش َ / ش ِ ک ِ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) کنایه . تعریض . حرفهای گوشه دار. سخنان طعن آمیز.- گوشه کنایه زدن ؛ کنایه زدن . با اشاره گفتن . به طعن گفتن .
-
کنایه زدن
لغتنامه دهخدا
کنایه زدن . [ ک ِ ی َ / ی ِ زَ دَ ] (مص مرکب ) گفتن عبارت کنایه آمیز. (آنندراج ). گوشه زدن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). عبارت کنایه آمیز گفتن . (فرهنگ فارسی معین ) : گفتی به من که تیغم از ابرو کنایه است گر می زنی کنایه نگارا به من بزن .میرزا طاهر و...
-
کنایه گفتن
لغتنامه دهخدا
کنایه گفتن . [ ک ِ ی َ / ی ِ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) کلمه یا عبارتی کنایه آمیز ادا کردن . (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به کنایه شود.
-
کنایه آمیز
لغتنامه دهخدا
کنایه آمیز. [ ک ِ ی َ / ی ِ ] (ن مف مرکب ) کلمه یا عبارتی توأم با کنایه . (از فرهنگ فارسی معین ). آمیخته با گوشه و کنایه . || کلمه یا عبارتی مبنی بر توهین و تعریض . (فرهنگ فارسی معین ) : روی کلمه ٔ کنایه آمیز «شوهرم » با لبخندی طنزآلود... تکیه کرد. ...
-
کنایه آمیز
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [عربی. فارسی] kenāye'āmiz آمیخته به طعن و توهین.
-
کنایه زدن
فرهنگ فارسی معین
( ~ . زَ دَ) [ ع - فا. ] (مص ل .) منظور خود را غیرصریح بیان کردن .
-
کنایه دار
دیکشنری فارسی به عربی
ذکي , ساخر , ماکر , مدبب
-
کنایه ای
دیکشنری فارسی به عربی
مجازي