کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
کلیچه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
کلیچه
/količe/
معنی
= کلیجه۱
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجهای یافت نگردید.
-
جستوجوی دقیق
-
کلیچه
لغتنامه دهخدا
کلیچه . [ ک َ چ َ / چ ِ ] (اِ) کلید چوبین را گویند که بدان کلیدان را بگشایند. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). در کردی «کیلیج » (کلید). روسی «کلوک » (کلید) (از حاشیه ٔ برهان چ معین ).
-
کلیچه
لغتنامه دهخدا
کلیچه . [ ک َ چ ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان ماربین است که در بخش سده شهرستان اصفهان واقع است و 164 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).
-
کلیچه
لغتنامه دهخدا
کلیچه . [ ک ُ چ َ / چ ِ ] (اِ) مطلق قرص (نان ) (فرهنگ فارسی معین ). قرص . قرصه . (دهار). قرص . (مقدمة الادب زمخشری ) (نصاب ) : به نیم گرده بروبی به ریش بیست کنشت به صدکلیچه سبال تو شوله روب نرفت . عماره .نگه کن که در پیشت آب است و چاه کلیچه میفکن که ...
-
کلیچه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [منسوخ] količe = کلیجه۱
-
کلیچه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [قدیمی] količe ۱. = کلوچه۲. قرص نان؛ گردۀ نان.۳. [مجاز] قرص آفتاب.
-
کلیچه
فرهنگ فارسی معین
(کُ چِ) (اِ.) 1 - نان ، قرص نان . 2 - جامة نیم تنه .
-
کلیچه
فرهنگ فارسی معین
( ~ .) (اِ.) = کلید: کلید چوبین که بدان کلیدان را بگشایند.
-
کلیچه
لهجه و گویش تهرانی
نوعی لباس بدون آستین و کوتاه
-
واژههای مشابه
-
کلیچه شدن
لغتنامه دهخدا
کلیچه شدن . [ ک ُچ َ / چ ِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) مجتمع شدن . (آنندراج ).
-
کلیچه پز
لغتنامه دهخدا
کلیچه پز. [ ک ُ چ َ / چ ِ پ َ ] (نف مرکب ) آنکه کلیچه پزد. آنکه کار وی پختن کلیچه باشد : نه آتش گل باغ جمشید بودکلیچه پز خوان خورشید بود. نظامی (از آنندراج ).و رجوع به کلیچه شود.
-
کلیچه پزی
لغتنامه دهخدا
کلیچه پزی . [ ک ُ چ َ / چ ِ پ َ ] (حامص مرکب ) عمل کلیچه پز. شغل کلیچه پز. و رجوع به کلیچه شود. || (اِ مرکب ) دکان کلیچه پز. جایی که کلیچه پزند.
-
کلیچه فروش
لغتنامه دهخدا
کلیچه فروش . [ ک ُ چ َ / چ ِ ف ُ ] (نف مرکب ) فروشنده ٔ کلیچه . آنکه کلیچه فروشد. آنکه کار وی فروختن کلیچه باشد : در میان این احوال کنیزک کلیچه فروش غایب گشت . (سندبادنامه ص 207). و رجوع به کلیچه شود.
-
جستوجو در متن
-
کلچه
لغتنامه دهخدا
کلچه . [ ک ُ چ َ / چ ِ ] (اِ) کلیچه . (ناظم الاطباء). و رجوع به کلیچه و کلوچه شود.