کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
کلوخ انداز پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
کلوخ انداز
/kolux[']andāz/
معنی
۱. کسی که سنگ یا کلوخ به سوی کسی میاندازد: ◻︎ چو کردی با کلوخانداز پیکار / سر خود را بهدست خود شکستی (سعدی: ۷۶).
۲. (اسم) سوراخی در بالای قلعه و حصار که از آنجا سنگ و کلوخ به جانب دشمن میانداختند.
۳. (اسم، اسم مصدر) عیش و عشرتی که در آخر شعبان برپا میکنند.
۴. (اسم) شرابی که در آخر شعبان میخورند که تا اول شوال پرهیز کنند؛ کلوخاندازان؛ برغندان: ◻︎ اگر خواهی گرفت از ریز روزی روزۀ عزلت / کلوخانداز را از دیده راوق ریز ریحانی (خاقانی: ۴۱۲).
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجهای یافت نگردید.
-
جستوجوی دقیق
-
کلوخ انداز
لغتنامه دهخدا
کلوخ انداز. [ ک ُ اَ ] (نف مرکب ) آنکه کلوخ به جانب دیگران پرتاب کند. (فرهنگ فارسی معین ) : به خود گفتا جواب است این نه جنگ است کلوخ انداز را پاداش سنگ است . نظامی (خسرو و شیرین ص 271).چو کردی با کلوخ انداز پیکارسر خود را به نادانی شکستی . سعدی .جواب...
-
کلوخ انداز
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) [قدیمی] kolux[']andāz ۱. کسی که سنگ یا کلوخ به سوی کسی میاندازد: ◻︎ چو کردی با کلوخانداز پیکار / سر خود را بهدست خود شکستی (سعدی: ۷۶).۲. (اسم) سوراخی در بالای قلعه و حصار که از آنجا سنگ و کلوخ به جانب دشمن میانداختند.۳. (اسم، اسم م...
-
کلوخ انداز
فرهنگ فارسی معین
( ~ . اَ) 1 - (ص فا.) کسی که به سوی کسی کلوخ می اندازد.2 - (اِ.) سوراخ هایی در زی - ر کنگره های دیوار قلعه که از آنجا سنگ و کلوخ به طرف دشمن می انداختند. 3 - عیش و عشرت و شرابخوری در اواخر ماه شعبان .
-
واژههای مشابه
-
کلوخ امرود
لغتنامه دهخدا
کلوخ امرود. [ ک ُ اَ ] (اِ مرکب ) نوعی از امرود بزرگ و ناهموار بی مزه . (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ظاهراً همان است که در گیلکی خوج و در اصفهانی خُوج گویند. (حاشیه ٔ برهان چ معین ). نوعی امرود بزرگ ناهموار و بی مزه . امرود کوهی . خوج . (فرهنگ...
-
کلوخ زار
لغتنامه دهخدا
کلوخ زار. [ ک ُ ] (اِ مرکب ) جایی که پر از کلوخ باشد. (ناظم الاطباء). زمینی که در آن کلوخ بسیار باشد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به کلوخ شود.
-
کلوخ چین
لغتنامه دهخدا
کلوخ چین . [ ک ُ ] (ن مف مرکب ، اِ مرکب ) پشته ای که از کلوخهای چیده سازند و چندان استحکام ندارد. (از آنندراج ) (فرهنگ فارسی معین ). توده ای از کلوخهای روی هم نهاده . (ناظم الاطباء) : اثر! شکفتگی طبعها در این ایام از این غزل که تو کردی کلوخ چین پیداس...
-
کلوخ کوب
لغتنامه دهخدا
کلوخ کوب . [ ک ُ ] (نف مرکب ) کوبنده ٔ کلوخ . که کلوخ کوبد. || (اِ مرکب ). تخماق . (ناظم الاطباء). آلتی است که مزارعان بدان کلوخ کلان را بکوبند و بشکنند. (غیاث ). سنگی بر سر دسته ٔ چوبین استوار کرده که با آن کلوخ و نخاله ٔ گچ و جز آن کوبند. تخماق . م...
-
کلوخ کوب
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) (کشاورزی) koluxkub وسیلهای چوبی شبیه تخماق برای کوبیدن و نرم کردن کلوخ.
-
کلوخ کوب
دیکشنری فارسی به عربی
کبش , مطرقة
-
کلوخ اندازون
لهجه و گویش تهرانی
شب قبل ازآغاز ماه رمضان
-
کلوخ کوب
لهجه و گویش تهرانی
وسیله کوبیدن کلوخ پس از شخم
-
کلوخ اندازون
لهجه و گویش تهرانی
شب آخر قبل از ماه رمضان که به عیاشی میپرداختند.
-
سنگ و کلوخ
فرهنگ گنجواژه
ناصافی، گمراه کردن، خاک.
-
سنگ و کلوخ
لهجه و گویش تهرانی
زمین نا هموار