کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
کشک پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
کشک زر
لغتنامه دهخدا
کشک زر. [ ک ُ ک ِ زَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان فشند بخش کرج شهرستان تهران واقع در 34هزارگزی باختر کرج و 6 هزارگزی شمال راه شوسه ٔ کرج به قزوین با 401 سکنه . آب آن ازچشمه سار و راه آن مالرو است و از ینگی امام پائین می توان ماشین برد. (از فرهنگ جغرافی...
-
کشک سائیدن
لغتنامه دهخدا
کشک سائیدن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) سائیدن کشک . ریختن کشک [ =دوغ خشک شده ، قوروت ] در تغار و سائیدن آن با آب و آب کشک حاصل کردن چاشنی طعام را. (یادداشت مؤلف ).
-
کشک ساییدن
لغتنامه دهخدا
کشک ساییدن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) کشک سائیدن . رجوع به کشک سائیدن در این لغت نامه شود.
-
کشک لبو
لغتنامه دهخدا
کشک لبو. [ ک َ ک ِ ل َ ] (اِ مرکب ) کشکه لبو. خوردنی است که از لبو (چغندر پخته ) و کشک فراهم آورند بدین سان کشک راپس از سائیدن و آبکی نمودن در لبوی خرد کرده بریزندخوردنی مطبوعی شود و بعنوان مخلفات و ملحقات غذا بکار برند. (یادداشت مؤلف ). رجوع به کشک...
-
کشک آباد
لغتنامه دهخدا
کشک آباد. [ ک ُ ] (اِخ ) دهی است ازدهستان مرکزی بخش مانه ٔ شهرستان بجنورد واقع در 4هزارگزی شمال باختری مانه سر راه مالرو عمومی مانه به آقا رحمان با 110تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ اترک و راه مالرو می باشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
-
کشک الشعیر
لغتنامه دهخدا
کشک الشعیر. [ ک َ کُش ْ ش َ ] (ع اِ مرکب ) آش جو. (مجمع الجوامع). کشکاب . || آب جو افشرده . (فرهنگ ادویه ). شیره ٔ جو است و نیز جو مطبوخ مالیده ٔ صاف نموده را نامند و آب مطبوخ رقیق آن را برای مالیدن که جرم آن در آن داخل شود. (مخزن الادویه ).
-
کشک انجیر
لغتنامه دهخدا
کشک انجیر. [ک ُ اَ ] (اِ مرکب ) توپ کلان . (از فرهنگ رشیدی ). || منجنیق که بدان دیوار قلعه اندازند و معنی ترکیبی آن سوراخ کننده ٔ کشک (کوشک ) است : نه منجنیق رسد بر سرش نه کشک انجیر. انوری .|| چوب گنده ای است مانند ستون که بر زمین فروبرند و سر آن چوب...
-
کشک سا
لغتنامه دهخدا
کشک سا. [ ک َ ] (نف مرکب ) آنکه کشک ساید. آنکه کشک را در آب ریزد و با دست بساید تا آب کشک بدست آید. (یادداشت مؤلف ).
-
کشک سائی
لغتنامه دهخدا
کشک سائی . [ ک َ ] (حامص مرکب ) عمل سائیدن کشک . (یادداشت مؤلف ).- تغار کشک سائی ؛ تغاری که کشک در آن ریزند و در آن سایند.
-
کشک ساب
لغتنامه دهخدا
کشک ساب . [ ک َ ] (نف مرکب ) (اصطلاح عامیانه ) کشک سا. رجوع به کشک سا شود.
-
کشک سایی
لغتنامه دهخدا
کشک سایی . [ ک َ ] (حامص مرکب ) کشک سائی . عمل سائیدن کشک . (یادداشت مؤلف ).
-
کشک سرا
لغتنامه دهخدا
کشک سرا. [ ک َ س َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان کران بخش مرکزی شهرستان نوشهر واقع در 4هزار و پانصد گزی جنوب باختری نوشهر و سه هزار و پانصد گزی جنوب شوسه ٔ نوشهر به چالوس با 550تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ کشک رود و راه آن مالرو است در تابستان عده ای از...
-
کشک سرای
لغتنامه دهخدا
کشک سرای . [ ک ُ س َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان یامچی بخش مرکزی شهرستان مرند واقع در 18هزارگزی باختری مرند و پانصد گزی شوسه ٔ خوی به مرند دارای 2892تن سکنه . آب آن از رودخانه و قنات و راه شوسه است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
-
کشک ماله
لغتنامه دهخدا
کشک ماله . [ ک َ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) کشک سا. کشک ساب . آلت مالیدن کشک . آنچه با آن کشک را در آب بمالند تا آب آن کشک گیرند.
-
کشک بادنجان
فرهنگ فارسی معین
( ~ دِ) (اِمر.) خوراکی ایرانی که بادنجان کباب شده یا سرخ کرده را با پیاز و گاه گوشت چرخ کرده یا قیمه می پزند و در آن نعنا و کشک و گردو می ریزند.