کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
کرم داشتن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
کرم هفتواد
لغتنامه دهخدا
کرم هفتواد. [ ک ِ م ِ هََ ] (اِخ ) داستان این کرم در شاهنامه ٔ فردوسی به اختصار چنین آمده است که در شهر کجاران مردی بود مشهور به هفتواد، زیرا هفت پسر داشت و دختری نیز او را بود. دختران آن شهر هرروز به کوهساری که در کنار شهر بود همگروه می رفتند و دوک ...
-
کرم آباد
لغتنامه دهخدا
کرم آباد. [ ک َ رَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان نورعلی بخش دلفان شهرستان خرم آباد.جلگه ای و سردسیر است و 300 تن سکنه دارد که از طایفه ٔ نورعلی هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).
-
کرم آباد
لغتنامه دهخدا
کرم آباد. [ ک َ رَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان یوسف وند بخش سلسله ٔ شهرستان خرم آباد. جلگه ای و سردسیر است و 180 تن سکنه دارد که از طایفه ٔ یوسف وند هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).
-
کرم آباد
لغتنامه دهخدا
کرم آباد. [ ک َ رَ ] (اِخ ) فرسخی میانه ٔ شمال و مشرق مرو است . (فارسنامه ٔ ناصری ).
-
کرم آباد
لغتنامه دهخدا
کرم آباد. [ ک َ رَ ] (اِخ ) هشت فرسنگی جنوب شهر داراب است . (فارسنامه ٔ ناصری ).
-
کرم ا
لغتنامه دهخدا
کرم ا. [ ک َ رَ م ُل ْ لاه ] (اِخ ) دهی است از دهستان خاوه بخش دلفان شهرستان خرم آباد. جلگه ای و سردسیر است و 420 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).
-
کرم پرور
لغتنامه دهخدا
کرم پرور. [ ک َ رَ پ َرْ وَ ] (نف مرکب ) کرم پرورنده . کرم گستر. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به کرم گستر شود.
-
کرم پروری
لغتنامه دهخدا
کرم پروری . [ ک َ رَ پ َرْ وَ ] (حامص مرکب ) کرم گستری . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به کرم گستر شود.
-
کرم پیشگی
لغتنامه دهخدا
کرم پیشگی . [ ک َ رَ ش َ / ش ِ ] (حامص مرکب ) عمل کرم پیشه . جوانمردی . بخشندگی . کرم پیشه بودن . (فرهنگ فارسی معین ).
-
کرم پیشه
لغتنامه دهخدا
کرم پیشه . [ ک َ رَ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) جوانمرد و بخشنده . (آنندراج ). کریم . جوانمرد. سخی . (ناظم الاطباء) : وگر درنیابد کرم پیشه نان نهادش توانگر بود همچنان . سعدی .در زمان خدیو داراشاه آن کرم پیشه ٔ کریم نهاد.هاتف (از فرهنگ فارسی معین ).
-
کرم حکان
لغتنامه دهخدا
کرم حکان . [ ] (اِخ ) از دیه های الجبل است . (تاریخ قم ص 13). مصحف کرمجگان است . رجوع به کرمجگان شود.
-
کرم خوار
لغتنامه دهخدا
کرم خوار. [ ک ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) که کرم خورد. حیوان که غذای آن کرم است . (یادداشت مؤلف ).
-
کرم خورد
لغتنامه دهخدا
کرم خورد. [ ک ِ خوَرْ / خُرْ ] (ن مف مرکب ) کرم خورده . رجوع به کرم خورده شود.
-
کرم خوردگی
لغتنامه دهخدا
کرم خوردگی . [ ک ِ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) کرم زدگی . تسویس . (یادداشت مؤلف ).- کرم خوردگی دندان ؛ تآکل اسنان . (یادداشت مؤلف ). فساد دندان یا سیاه شدن قسمتی از آن که عوام از آن به کرم خوردگی تعبیر کنند.
-
کرم خورده
لغتنامه دهخدا
کرم خورده . [ ک ِ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) هر چیز که آن را کرم خورده و فاسد و ضایع کرده باشد. (ناظم الاطباء).