کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
پیاله شراب پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
واژههای مشابه
-
پیالَه
لهجه و گویش بختیاری
piâla کاسه کوچک.
-
کعب پیاله
لغتنامه دهخدا
کعب پیاله . [ ک َ ب ِ ل َ / ل ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آنچه حلقه مانند زیر پیاله یا فنجان سازند تا به زمین درست تواند نشست . (آنندراج ) : کعب پیاله از کف او نشئه ریز شداین جام را ز هر دو طرف می توان کشید.سید اشرف (از آنندراج ).
-
هم پیاله
لغتنامه دهخدا
هم پیاله . [ هََ ل َ / ل ِ ] (ص مرکب ) دو تن که با هم پیاله زنند. || دو یار موافق . ندیم . (یادداشت مؤلف ).
-
پیاله زدن
فرهنگ فارسی معین
( ~. زَ دَ) (مص ل .) باده نوشیدن ، می خوردن .
-
ته پیاله
لغتنامه دهخدا
ته پیاله . [ ت َه ْ / ت َ هَِ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) ته جرعه . (آنندراج ). شرابی که در ته جام باقیمانده باشد. (ناظم الاطباء). آنچه از مشروب در ته پیاله بجای ماند. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : ته پیاله که بر خاک گشتگان ریزی مرا که سوخته ای مغز و استخوا...
-
ده پیاله
لغتنامه دهخدا
ده پیاله . [ دِه ْ ل ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان شیراز. واقع در سه هزارگزی جنوب شیراز. سکنه ٔ آن 412 تن . آب از قنات تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).
-
پیاله ٔ جور
لغتنامه دهخدا
پیاله ٔ جور. [ ل َ / ل ِ ی ِ ج َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پیاله ٔ مالامال . پیاله ٔ پر، چه جور یکی از خطوط جام جم است که بر لب بود. (از آنندراج ). رجوع به «جور» شود.
-
پیاله ٔ زر
لغتنامه دهخدا
پیاله ٔ زر. [ ل َ / ل ِ ی ِ زَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آفتاب . (مجموعه ٔ مترادفات ص 12).
-
پیاله کردن
لغتنامه دهخدا
پیاله کردن . [ ل َ/ ل ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) در اصطلاح عوام متصوفه و درویشان ، مردن و درگذشتن خاصه درگذشتن پیری یا مرادی .
-
پیاله پاشا
لغتنامه دهخدا
پیاله پاشا. [ ل َ ] (اِخ ) (اوزون ) یکی از فرماندهان نیروی دریائی زمان سلطان ابراهیم خان است ، قبلاً رئیس دارالصنایع کشتیهای جنگی بود و برای استخلاص کریمه و نواحی آزو از دست قزاقها با نیروی دریائی ببحر اسود سفر کرد و موفق شد و پس از نیل بدرجه ٔ فرمان...
-
پیاله پاشا
لغتنامه دهخدا
پیاله پاشا. [ ل َ ] (اِخ ) امیرالبحر، سلطان سلیمان اول عثمانی . یکی از غازیان و مشاهیر دریانوردان در عصر سلطان سلیم خان قانونی از سنه ٔ 961 هَ .ق . تا 975 مدت چهارده سال فرمانده ٔ نیروی بحری بود و چندین بار با سفائن جنگی بسفر دریای سفید رفت و جزائر: ...
-
پیاله پیما
لغتنامه دهخدا
پیاله پیما. [ ل َ / ل ِ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب ) که پیاله پیماید. || شرابخوار. (آنندراج ). باده خوار. باده نوش . پیاله کش . جام گیر. صراحی کش . جام پیما. کشتی کش . دریاکش . لای نوش . می پرست . جام دار : صوفی پیاله پیما حافظ قرابه پرهیزای کوته آستینان ت...
-
پیاله دار
لغتنامه دهخدا
پیاله دار. [ ل َ / ل ِ ] (نف مرکب ) که پیاله دارد. خداوند پیاله . صاحب پیاله . || که محافظت پیاله با اوست . رکابدار. (لغت محلی شوشتر نسخه ٔ خطی ذیل کلمه ٔ رکابدار). || شرابخوار. ج ، پیاله داران . (از آنندراج ) : میکرد گریه ساقی بر گرد لاله زاری گویا ...
-
پیاله داران
لغتنامه دهخدا
پیاله داران . [ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) ج ِ پیاله دار. || تیره ای از دولپه ای بی گلبرک ، بیشتر درختان منطقه ٔ معتدله ٔ شمالی ازین تیره است و بیش از چهارصد جنس آن جنگلهای وسیع را تشکیل میدهند. چون میوه ٔآنها در پیاله ای که از بهم پیوستن برگکهای گل تشکی...
-
پیاله زن
لغتنامه دهخدا
پیاله زن . [ ل َ / ل ِزَ ] (نف مرکب ) آنکه پیاله زند. باده نوش . میخوار.