کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
پم پم پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
پنبه کار
لغتنامه دهخدا
پنبه کار. [ پَم ْ ب َ / ب ِ ] (نف مرکب ) آنکه تخم پنبه در خاک کند برای کشت آن . آنکه بذر پنبه کارد.
-
پنبه کاری
لغتنامه دهخدا
پنبه کاری . [ پَم ْ ب َ / ب ِ ] (حامص مرکب ) عمل پنبه کار. زراعت پنبه .
-
گوپنبه
لغتنامه دهخدا
گوپنبه . [ پَم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) رجوع به ابوطیلون و گنده کنف و طوق شود. در مازندران به تاتوله گفته میشود. (واژه نامه ٔ طبری ).
-
پنبئین
لغتنامه دهخدا
پنبئین . [ پَم ْ ب َ / ب ِ ] (ص نسبی ) از پنبه : و هیچگونه نمی توانستیم دانستن که از جامه هاء [ کدام ] ابریشمین یا پشمین یا پنبئین . (مجمل التواریخ ).
-
پنبه فرخمیدن
لغتنامه دهخدا
پنبه فرخمیدن . [ پَم ْ ب َ / ب ِف َ رَ دَ ] (مص مرکب ) پنبه فلخیدن . پنبه فخمیدن . بیرون کردن پنبه از پنبه دانه . حلج . حلاجت . حلاجی کردن .
-
پنبه دوز
لغتنامه دهخدا
پنبه دوز. [ پَم ْ ب َ ] (نف مرکب ) بمعنی کهنه دوز است یعنی کسی که پارچه ٔ کهنه و خرقه و امثال آن دوزد. (از صراح اللغات ) (از غیاث اللغات ).
-
پنبه دهان
لغتنامه دهخدا
پنبه دهان .[ پَم ْ ب َ / ب ِ دَ ] (ص مرکب ) پنبه دهن : پنبه دهانی به زمان درازبا همه کس گرم سر و سوزساز.امیرخسرو (از آنندراج ).
-
پنبه رسه
لغتنامه دهخدا
پنبه رسه . [ پَم ْب َ رَ س َ ] (اِخ ) نام محله ای به قزوین . پنبه ریسه .- امثال :یک خانه داریم پنبه رسه میان هفتاد ورثه .
-
پنبه زرگوتی
لغتنامه دهخدا
پنبه زرگوتی . [ پَم ْ ب َ زَ ](اِخ ) نام قریه ای از دهستان رودپی در فرح آباد مازندران . (سفرنامه ٔ مازندران و استراباد رابینو ص 120).
-
پنبه زنی
لغتنامه دهخدا
پنبه زنی . [ پَم ْ ب َ / ب ِ زَ ] (حامص مرکب ) عمل بیرون کردن پنبه از پنبه دانه . محلوج کردن پنبه . حلیج کردن پنبه . حِلاجت . تندیف . ندف .
-
پنبه غاز کردن
لغتنامه دهخدا
پنبه غاز کردن . [ پَم ْ ب َ / ب ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) مَشع. (منتهی الارب ). تمزیع. (منتهی الارب ). حلج . حلاجت .
-
کوزه ٔ پنبه
لغتنامه دهخدا
کوزه ٔ پنبه . [ زَ / زِ ی ِ پَم ْ ب َ / ب ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) غنچه ٔ پنبه . (آنندراج ). جوزق . (ناظم الاطباء). غوزه ٔ پنبه . و رجوع به جوزق و غوزه شود.
-
پنبه ٔ باروتی
لغتنامه دهخدا
پنبه ٔ باروتی . [ پَم ْ ب َ / ب ِ ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) . قسمی از ماده ٔ حاصله از عملی ازتی در ماده ٔعامله خاص اجسام آلیه که اصل جزء جامد نباتی است .
-
پنبه ٔ دوخ
لغتنامه دهخدا
پنبه ٔ دوخ . [ پَم ْ ب َ / ب ِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) لوئی : و دیوار خانه بگل پاکیزه اندوده باشند و اگر بعوض کاه اندر آن گل ، پنبه ٔ دوخ کرده باشند سخت نیک باشد. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).
-
پنبه بز
لغتنامه دهخدا
پنبه بز. [ پَم ْ ب َ / ب ِ ب َ ] (نف مرکب ) پنبه وَز. پنبه زن .کسی که پنبه از هم باز کند. حلاج . نداف : پنبه بزی فاش کرد یک نکت از سر عشق در همه عالم فتاد شور از آن مسئله .نزاری قهستانی .