کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
پلوان پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
پلوان
/polvan/
معنی
کنارۀ کشتزار که اندکی بلندتر از سطح زمین است و از روی آن آمدورفت میکنند تا زراعت پامال نشود.
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
crest, ridge
-
جستوجوی دقیق
-
پلوان
فرهنگ فارسی معین
(پُ) (اِ.) = پلون : 1 - بلندی اطراف زمینی را گویند که در میان آن زراعت کرده باشند و مزارعان بر بالای آن آمد و شد کنند تا زراعت پایمال نگردد و آب در زمین بایستد؛ بلندی گرداگرد زمین کاشته ، پلون ، مرز. 2 - پشتوارة کامل .
-
پلوان
لغتنامه دهخدا
پلوان . [ پ ُل ْ ] (اِ) بلندی اطراف زمینی را گویند که در میان آن زراعت کرده باشند ومزارعان بر بالای آن آمد و شد کنند تا زراعت پایمال نگردد و معنی ترکیبی آن پل مانند است چه وان بمعنی شبیه و مانند هم آمده . (برهان قاطع). پلوان و پلون اطراف زمین که میان...
-
پلوان
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) ‹پلون، پلوار› (کشاورزی) [قدیمی] polvan کنارۀ کشتزار که اندکی بلندتر از سطح زمین است و از روی آن آمدورفت میکنند تا زراعت پامال نشود.
-
جستوجو در متن
-
پلون
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) (کشاورزی) [قدیمی] polvan = پلوان
-
پل
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [قدیمی] pal قطعۀ زمینی که برای زراعت آماده کرده و کنارههای آن را اندکی خاک ریخته و بالا آورده باشند؛ پُلوان؛ کرت.
-
وان
فرهنگ فارسی عمید
(پسوند) vān ۱. مانند؛ نظیر.۲. [قدیمی] = بان: پلوان، گلهوان، دروان، دشتوان.
-
پلون
لغتنامه دهخدا
پلون . [ پ ُ وَ ] (اِ) بمعنی پلوان است که بلندی اطراف زمین زراعت باشد. (برهان قاطع). مرز.
-
ون
لغتنامه دهخدا
ون . [ وَ] (پسوند) شبیه و مانند، مرادف وان . (برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج ). پسوندی است دال بر شباهت و مانندگی ،چنانکه در پلون (پلوان )، نارون و غیره : فروغ از توست انجم را بر این ایوان مینوون شعاع از توست مر مه را بر این گردون مینایی .سنایی .
-
جبل
لغتنامه دهخدا
جبل .[ ج َ ب َ ] (ع اِ) کوه ، کوچک باشد یا کلان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). کوه . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ) (ناظم الاطباء). آنچه از زمین بلند شود و بزرگ و طویل باشد. (تاج العروس ) (از قطر المحیط). و هر گاه منفرد و جداگانه باشد آن را...