کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
پسته پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
پسته
/peste/
معنی
میوهای کوچک، بیضیشکل با پوست سخت و مغز سبزرنگ، لذیذ، مقوی، و روغندار. دارای ویتامینهای ۱B و ۲B که درخت آن در آبوهوای معتدل به ثمر میرسد.
〈 پستهٴ خندان:
۱. پستهای که دهان آن باز باشد.
۲. [مجاز] دهان معشوق.
〈 پستهٴ زمینی: (زیستشناسی) = بادامزمینی
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
peanut, pistachio
-
جستوجوی دقیق
-
Pistacia
پسته
واژههای مصوّب فرهنگستان
[زیستشناسی- علوم گیاهی] سردهای از پستهایان درختی یا درختچهای معطر با نُه گونۀ بومی اوراسیا و دو گونه که یکی در جنوب غربی امریکای شمالی و دیگری در جزایر قناری است؛ صمغ شیرین دو درخت مصطکی (P.lentiscus) و تربانتین (P.terebinthus) که به این سرده تعل...
-
پسته
فرهنگ فارسی معین
(پِ تِ) (اِ.) درختی است از تیرة سماقی ها که دستة مخصوصی را تشکیل می دهد. میوه اش دانه ای است ، دارای پوست سخت ، مغز آن سبزرنگ و لذید و مقوی و روغن دار است .
-
پسته
لغتنامه دهخدا
پسته . [ پ ِ / پ ُ ت َ / ت ِ ] (اِ) نام میوه ای است که درخت آن در نقاط مختلف ایران ازجمله دامغان و قزوین و رفسنجان و اردستان غرس شود و در مراوه تپه بحال وحشی است و پوست آن برای رنگ کردن مصرف میشود. مؤلف قاموس مقدس گوید که آن در اصل از آسیای صغیر بسا...
-
پسته
لغتنامه دهخدا
پسته . [ پ ُ ت ِ ] (اِ) حریر بود که عطاران مشک در او بندند : از نقش و ازنگار همه جوی و جویبارپسته ٔ حریر دارد ووشی معمدا .معروفی .
-
پسته
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) (زیستشناسی) peste میوهای کوچک، بیضیشکل با پوست سخت و مغز سبزرنگ، لذیذ، مقوی، و روغندار. دارای ویتامینهای ۱B و ۲B که درخت آن در آبوهوای معتدل به ثمر میرسد.〈 پستهٴ خندان:۱. پستهای که دهان آن باز باشد.۲. [مجاز] دهان معشوق.〈 پستهٴ...
-
پسته
لهجه و گویش اصفهانی
تکیه ای: pessa طاری: pessa طامه ای: fesse طرقی: pessa کشه ای: pessa نطنزی: pesse
-
پسته
لهجه و گویش تهرانی
صندوقخانه، پستو
-
واژههای مشابه
-
یکه پسته
لغتنامه دهخدا
یکه پسته . [ ی ِک ْ ک َ پ ِ ت َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان پایین ولایت بخش فریمان شهرستان مشهد، واقع در 60000گزی خاور فریمان و 10000گزی جنوب راه مالرو عمومی فریمان به آق دربند، با 189 تن سکنه . آب آن از قنات و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ا...
-
Anacardiaceae
پستهایان
واژههای مصوّب فرهنگستان
[زیستشناسی- علوم گیاهی] تیرهای از راستۀ افراسانان، به شکل درخت و درختچه، که پوست تنۀ آنها حاوی انگم است
-
پسته ٔ وحشی
لغتنامه دهخدا
پسته ٔ وحشی . [ پ ِ ت َ / ت ِ ی ِ وَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بَنَه . بَن . وَن . دو گونه از این درخت در ایران یافت شود که بعلت شباهت تمامی که باهم دارند به هر دو نامهای زیرین دهند: خجک . بطم . حبةالخضراء. بانقش . بوکلک . کلخنگ . نانکش . بنک . چتلان...
-
پسته ای
لغتنامه دهخدا
پسته ای . [ پ ِ ت َ / ت ِ ] (ص نسبی ) منسوب به پسته .از پسته . مثل پسته . فِستقی . || برنگ درون مغز پسته . سبزی روشن چنانکه سبزه ٔ اول بهار. سبزی خوش . رنگی سبز که کمی بزردی زند. سبز پسته ای . || پسته فروش . || (اِ) دکان پسته فروش .
-
خلال پسته
لغتنامه دهخدا
خلال پسته . [ خ ِ ل ِ پ ِ ت َ / ت ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به ترکیب های کلمه ٔ خلال در این لغت نامه شود.
-
پسته زمینی
دیکشنری فارسی به عربی
فستق
-
گز پسته ای
لغتنامه دهخدا
گز پسته ای . [ گ َ زِ پ ِ ت َ / ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گزی که مغز آن پسته باشد. حلوایی که با پسته درست کنند. رجوع به گز بادامی شود.