کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
پارسی پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
پارسی گو
لغتنامه دهخدا
پارسی گو. (نف مرکب )متکلم فارسی . که بزبان فارسی سخن گوید : ترکان پارسی گو بخشندگان عمرندساقی بده بشارت رندان پارسا را.حافظ.
-
تریاق پارسی
لغتنامه دهخدا
تریاق پارسی . [ ت َ / ت ِرْ ق ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رجوع به تریاق فارسی شود.
-
خرماء پارسی
لغتنامه دهخدا
خرماء پارسی . [ خ ُ ءِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نوعی از خرما. (یادداشت بخط مؤلف ): درخت خرماء پارسی ، از هر چهار درخت خراج یک درم . (فارسنامه ٔ ابن بلخی ص 93).
-
پارسی زبان
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) [جمع: پارسیزبانان] ‹فارسیزبان› pārsizabān کسی که به فارسی حرف میزند و زبان فارسی زبان مادری اوست.۲. [مجاز] ایرانی.
-
پارسی گو
فرهنگ فارسی عمید
(صفت فاعلی) [جمع: پارسیگویان] ‹پارسیگوی› [قدیمی] pārsigu کسی که به زبان فارسی حرف میزند؛ فارسیگو.
-
شعر پارسی
واژهنامه آزاد
سرواد.
-
قند پارسی
واژهنامه آزاد
در شعر حافظ، کنایه از غزلیات حافظ است؛ اشعار یا دیوان حافظ: شکرشکن شوند همه طوطیان هند/ زین قند پارسی که به بنگاله می رود.
-
زبان پارسی باستان
لغتنامه دهخدا
زبان پارسی باستان . [ زَ ن ِ ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) یکی از زبانهای ایرانی است که در عهد هخامنشیان ، زبان رسمی ایران بوده و با اوستا و سانسکریت شباهت تام دارد و کتیبه های هخامنشیان و برخی ظروف و مهرها بدین زبان و بخط میخی هخامنشی نوشته شده است ...
-
زبان پارسی قدیم
لغتنامه دهخدا
زبان پارسی قدیم . [ زَ ن ِی ِ ق َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زبان فرس قدیم . فرس هخامنشی . پارسی باستان . رجوع به پارسی باستان شود.
-
زبان پارسی میانه
لغتنامه دهخدا
زبان پارسی میانه . [ زَ ن ِ ی ِ ن َ / ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زبان پهلوی است . (حاشیه ٔ برهان بقلم دکتر معین ص 35). رجوع به «پهلوی »، «فارس » و «ایران » شود.
-
زبان پارسی نو
لغتنامه دهخدا
زبان پارسی نو. [ زَ ن ِ ی ِ ن َ / نُو ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) فارسی بعداز اسلام است . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). رجوع به مقدمه ٔ برهان قاطع چ معین و «ایران » و «فارس » شود.
-
جستوجو در متن
-
پارسه
فرهنگ نامها
(تلفظ: pārse) پارسی در پارسی باستان به صورت پارسه نوشته میشده است و پارسی به معنای مردم پارس است .
-
نوسان
واژهنامه آزاد
به پارسی می شود "نوش" که چون "جهش" خوانده می شود. "نوسان کردن" به پارسی می شود "نویدن" که چون "دویدن" خوانده و گردانده می شود. "به نوسان درآوردن" به پارسی می شود "نواندن". "نوسان کننده" به پارسی می شود "نونده" یا "نوشگر". "در نوسان" به پارسی می شود "...
-
Parsee
دیکشنری انگلیسی به فارسی
پارسی، زبان پارسی دوره ساسانیان
-
پارسیناز
واژهنامه آزاد
دختر ناز پارسی ، نازدارِ پارسی