کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
وهده پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
وهده
/vahde/
معنی
زمین پست؛ گودال.
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجهای یافت نگردید.
-
جستوجوی دقیق
-
وهده
فرهنگ فارسی معین
(وَ دِ) [ ع . وهدة ] (اِ.) زمین پست و هموار. ج . وهاد.
-
وهده
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی: وهدَة، جمع: وِهاد] [قدیمی] vahde زمین پست؛ گودال.
-
واژههای مشابه
-
وهدة
لغتنامه دهخدا
وهدة. [ وَ دَ ] (ع اِ) وهد. زمین پست و هموار. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). زمین پست و نشیب و هموار. (غیاث اللغات از نصاب و صراح ).
-
واژههای همآوا
-
وَحْدَهُ
فرهنگ واژگان قرآن
او يكي است - تنها او
-
جستوجو در متن
-
وهاد
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی، جمعِ وَهْدة] [قدیمی] vehād = وهده
-
وهدات
فرهنگ فارسی معین
(وَ هُ) [ ع . ] (اِ.) جِ وَهَدَه .
-
وهاد
فرهنگ نامها
(تلفظ: vehād) (عربی) (جمع وهده) ، جای مطمئن و هموار ، زمین پست و هموار .
-
وهاد
لغتنامه دهخدا
وهاد. [ وِ ] (ع اِ) ج ِ وَهدة. زمین های پست و هموار. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (غیاث اللغات ). زمینهای پست و نشیب . (آنندراج ). رجوع به وهدة شود. || ج ِ وَهد. (منتهی الارب ). رجوع به وهد شود.
-
وهد
لغتنامه دهخدا
وهد. [ وَ ] (ع اِ) وهدة. زمین پست و هموار. زمین نشیب . (مهذب الاسماء). ج ، وِهاد، وِهدان . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || مغاک در زمین . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || ج ِ وهدة.
-
نخفة
لغتنامه دهخدا
نخفة. [ ن َ ف َ ] (ع اِ) پاره ٔ زمین پست و هموار بر سر کوه . (منتهی الارب ) (آنندراج ). وهده ٔ در سر کوه . (از اقرب الموارد). زمین پست و هموار دور کوه . (ناظم الاطباء).
-
وهطة
لغتنامه دهخدا
وهطة. [ وَ طَ ] (ع اِ) زمین پست مغاک . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). و این لغتی است در وهدة. (اقرب الموارد). ج ، وَهْط، وِهاط. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
-
غوطة
لغتنامه دهخدا
غوطة. [ غ َ طَ ] (ع اِ) زمین پست هموار. (منتهی الارب ) (آنندراج ). زمین پست و گودال . وهدة. || اسم مرت از غَوط است . (از اقرب الموارد). رجوع به غَوط در معنای مصدری شود. به معانی کندن ، درآمدن در چیزی ، غایب و ناپدید شدن ، و فرورفتن در آب .