کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
همپیما پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
باده پیما
فرهنگ فارسی معین
( ~. پِ)(ص فا.)شرابخوار،می خوار.
-
راه پیما
فرهنگ فارسی معین
(پَ یا پِ) (ص فا.) 1 - راه پیماینده ، راه رونده . 2 - مسافر. 3 - تندرو، سریع السیر. ج . راه پیمایان .
-
شب پیما
فرهنگ فارسی معین
( ~ . پَ یا پِ) (ص فا.) 1 - شب بیدار. 2 - عاشق مهجور و بی قرار.
-
جهان پیما
لغتنامه دهخدا
جهان پیما. [ ج َ هام ْ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب )پیماینده ٔ جهان . جهانگرد. سیاح . رحاله : قلم بیگانه بود از دست گوهربار او لیکن قدم پیمانه ٔ نطق جهان پیمای او آمد. خاقانی .جهان پیمایش از گیتی نوردی گرو برده ز چرخ لاجوردی . نظامی .دوستان عیب کنندم که نبو...
-
جام پیما
لغتنامه دهخدا
جام پیما. [ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب ) کنایه از شرابخوار.(آنندراج ). قدح نوش . آنکه جام به سرکشد : جز این جام پیمای صهباسرودنسازد کسی شیشه از چنگ و رود.ملاطغرا (از آنندراج ).
-
دشت پیما
لغتنامه دهخدا
دشت پیما. [ دَ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب مرخم ) دشت پیمای . دشت پیماینده . صحرانورد. بیابان نورد. دشت سیر. دشت نورد : یکی دشت پیمای برنده راغ بدیدار و رفتار زاغ و نه زاغ . اسدی .به وادی دل من هیچ گوشه پیدا نیست به غیر آهوی چشم تو دشت پیمایی .اثر (از آنندر...
-
راه پیما
لغتنامه دهخدا
راه پیما. [ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب ) راه پیمای . مخفف راه پیماینده . مسافر. (ناظم الاطباء). رهرو : پایکوبان میشود زآوازه ٔ طبل رحیل خویش را پیش از سفر چون راه پیماجمع کرد. صائب تبریزی (از بهار عجم ).و رجوع به راه پیمای شود.
-
ره پیما
لغتنامه دهخدا
ره پیما. [ رَه ْ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب ) راه پیمای . راهرو. رونده ٔ طریق . || مسافر و سیاح . (ناظم الاطباء). || اندازه گیرنده ٔ راه . (ناظم الاطباء). رجوع به راه پیما و راه پیمای شود.
-
قدح پیما
لغتنامه دهخدا
قدح پیما. [ ق َ دَ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب ) ساقی : به تماشا چو سرو قامت اوبر لب جوی شد قدح پیمای . امیرشاهی (از آنندراج ).عارفان از می تا شیشه ٔ دل سرگرم اندچشم مخمور توبر دست قدح پیمایست .میرزا رضی دانش (از آنندراج ).
-
فلک پیما
لغتنامه دهخدا
فلک پیما. [ ف َ ل َ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب ) فلک پیماینده . فلک سیر. (فرهنگ فارسی معین ) : صیت او چون خضر و بختش چون مسیح این زمین گرد آن فلک پیمای باد. خاقانی .ای فلک پیمای چست چست خیززآنچه خوردی جرعه ای بر ما بریز.مولوی .
-
مرحله پیما
لغتنامه دهخدا
مرحله پیما. [ م َ ح َ ل َ / ل ِ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب ) طی کننده مراحل و منازل . (فرهنگ فارسی معین ). مسافر.- مرحله پیما گردیدن ؛ طی کردن منازل و مراحل . (فرهنگ فارسی معین ). رو به راه نهادن . سفر کردن . کوچ کردن : از راه غیر متعارف به جهت چمخاله مرح...
-
ملامت پیما
لغتنامه دهخدا
ملامت پیما. [ م َ م َ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب ) دشنام دهنده . (ناظم الاطباء).
-
اشک پیما
لغتنامه دهخدا
اشک پیما. [ اَ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب ) رجوع به اشک پیمای شود.
-
باده پیما
لغتنامه دهخدا
باده پیما. [ دَ / دِ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب ) شراب خوار و شرابخواره . (شرفنامه ٔ منیری ). شراب خواره را گویند. (هفت قلزم ). باده خوار. (آنندراج ). پیماینده ٔ شراب را گویند. شرابخوار. (شعوری ج 1 ورق 150). || اندازه کننده ٔ باده و شراب . (ناظم الاطباء).
-
پیاله پیما
لغتنامه دهخدا
پیاله پیما. [ ل َ / ل ِ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب ) که پیاله پیماید. || شرابخوار. (آنندراج ). باده خوار. باده نوش . پیاله کش . جام گیر. صراحی کش . جام پیما. کشتی کش . دریاکش . لای نوش . می پرست . جام دار : صوفی پیاله پیما حافظ قرابه پرهیزای کوته آستینان ت...