کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
نگون بخت پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
نگون بخت
/negunbaxt/
معنی
بختبرگشته؛ بدبخت.
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
hapless, ill-fated, miserable, unfortunate, unlucky
-
جستوجوی دقیق
-
نگون بخت
لغتنامه دهخدا
نگون بخت . [ ن ِ گوم ْ ب َ ] (ص مرکب )بدبخت . سیاه بخت . بیچاره . (ناظم الاطباء). بداقبال . (فرهنگ فارسی معین ). وارون بخت . نگون اختر : نگون بخت را زنده بر دار کن وز آن نیز با ما مگردان سخن . فردوسی .وز آن پس که داند که پیروز کیست نگون بخت ار گیتی ا...
-
نگون بخت
فرهنگ فارسی معین
(نِ بَ) (ص مر.) بدبخت ، سیاه بخت .
-
نگون بخت
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [مجاز] negunbaxt بختبرگشته؛ بدبخت.
-
واژههای مشابه
-
نگون آمدن
لغتنامه دهخدا
نگون آمدن . [ ن ِ م َ دَ ] (مص مرکب ) نگون شدن . رجوع به نگون و نگون شدن شود : همه سنگ مرجان شد و خاک خون بسی سروران را سر آمد نگون . فردوسی .- نگون اندرآمدن ؛ به خاک افتادن . با سر به زمین افتادن . به سر فرودافتادن : نگون اندرآمد شماسای گُردبیفتاد ...
-
نگون آوردن
لغتنامه دهخدا
نگون آوردن . [ ن ِ وَ دَ ] (مص مرکب ) نگونسار کردن . نگون کردن . رجوع به نگون کردن شود : همی راند او را به کوه اندرون همی خواست کآرد سرش را نگون . فردوسی .ببینیم تا جنگ چون آوردچه سازد که دشمن نگون آورد.فردوسی .
-
نگون افتادن
لغتنامه دهخدا
نگون افتادن . [ ن ِاُ دَ ] (مص مرکب ) نگون فتادن . به خاک افتادن . به سر به زمین آمدن . به روی بر زمین افتادن : ز بور اندرافتاد خسرو نگون تن پاکش آلوده شد پر ز خون . دقیقی .می فتند از پَرّ تیرت بر زمین شیران نگون می پرند از فَرّ عدلت بر هوا مرغان ستا...
-
نگون افکندن
لغتنامه دهخدا
نگون افکندن . [ ن ِ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) نگون فکندن . به خاک افکندن . فرودافکندن . بر زمین انداختن : به یک زخم ده سر فکندی نگون زمین کرده از تیغ دریای خون . فردوسی .به هر حمله خیلی فکندی نگون به هر زخم جوئی براندی ز خون . اسدی .به ده سالگی شد ز مرد...
-
نگون انداختن
لغتنامه دهخدا
نگون انداختن . [ ن ِ اَ ت َ ] (مص مرکب ) نگون افکندن . رجوع به نگون و نگون افکندن شود : چو پاسخ چنین گفت آن رهنمون بزد تیغو انداختش سر نگون .فردوسی .
-
نگون تشت
لغتنامه دهخدا
نگون تشت . [ ن ِ ت َ ] (اِ مرکب ) کنایه از آسمان است . (از رشیدی ). رجوع به نگون طشت شود.
-
نگون طشت
لغتنامه دهخدا
نگون طشت . [ ن ِ طَ ] (اِ مرکب ) کنایه از آسمان است . (برهان قاطع) (آنندراج ). نگون تشت .
-
نگون گرداندن
لغتنامه دهخدا
نگون گرداندن . [ ن ِ گ َ دَ] (مص مرکب ) سرنگون کردن و فروانداختن : قوم فرعون همه رادر بن دریا راندوآنگهی غرق کندشان و نگون گرداند.منوچهری .
-
نگون اختری
لغتنامه دهخدا
نگون اختری . [ ن ِ اَ ت َ ] (حامص مرکب ) نگون بختی . نگون اختر بودن . رجوع به نگون اختر شود.
-
نگون باره
لغتنامه دهخدا
نگون باره . [ ن ِ گوم ْ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) ترمپت . (یادداشت مؤلف ). || در شعر ذیل از اسدی ظاهراً معنی طاق و دیوار خمیده دارد : بن باره سرتاسر آهون زدندنگون باره بر روی هامون زدند.اسدی .
-
نگون همت
لغتنامه دهخدا
نگون همت . [ ن ِ هَِ م ْ م َ ] (ص مرکب ) کنایه از دون همت . (آنندراج ) : نگون همتان را ز تو نور نیست .امیرخسرو (از آنندراج ).