کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
نژاد بوم شناختی پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
واژههای مشابه
-
کی نژاد
لغتنامه دهخدا
کی نژاد. [ ک َ / ک ِ ن ِ ] (ص مرکب ) شاهزاده . از خاندان کی . از دودمان شاهی : بدانست کو نیست جز کی نژادز فر و ز اورند او گشت شاد. فردوسی .که آنجا فرود است و با مادر است گوی کی نژاد است و گندآور است . فردوسی .دلیری که بد پیلسم نام اوی گوی کی نژادی یل...
-
کروخان نژاد
لغتنامه دهخدا
کروخان نژاد. [ ک ُ ن ِ ] (ص مرکب ) منسوب به نژاد کروخان . (فهرست شاهنامه ٔ ولف ). از فرزندان کروخان : دگر نامداری کروخان نژادجهاندار وز تخمه ٔ کیقباد. فردوسی .رجوع به کروخان شود.
-
کریم نژاد
لغتنامه دهخدا
کریم نژاد. [ ک َ ن ِ ](ص مرکب ) که نژادی بزرگ و بخشنده دارد : ایا کریم نژادی که تا شدی پیداز جود تو به جهان نام بخل شد معدوم .سوزنی .
-
گرامی نژاد
لغتنامه دهخدا
گرامی نژاد. [ گ ِ ن ِ ] (ص مرکب ) عالی تبار. آنکه از خاندانی شریف نسب دارد. والانژاد. والاتبار.
-
نیک نژاد
لغتنامه دهخدا
نیک نژاد. [ ن ِ ] (ص مرکب ) حسیب . باحسب . اصیل . گوهری . گهری . باگوهر. (یادداشت مؤلف ).
-
شوریده نژاد
لغتنامه دهخدا
شوریده نژاد. [ دَ /دِ ن ِ ] (ص مرکب ) که خون چند نژاد دارد. (یادداشت مؤلف ): الایتشاب ؛ شوریده نژاد شدن . (المصادر زوزنی ).
-
عالی نژاد
لغتنامه دهخدا
عالی نژاد. [ ن ِ ] (ص مرکب ) آنکه اصل و نسب عالی دارد. عالی گهر. عالی تبار : امیر جهانگیر عالی نژادچون پا بر سریر ایالت نهاد.(حبیب السیر ص 125).
-
عقیلی نژاد
لغتنامه دهخدا
عقیلی نژاد. [ ع ُ ق َ ن ِ ] (ص مرکب ) صاحب سندبادنامه (ص 251) آن را صفت اسب آورده است ، منسوب به سرزمینی یا شخصی : و در زیر ران آورد اغری محجلی عقیلی نژاد از نسل اعوج و لاحق ، ماه جبهتی ، مشتری طلعتی ، صخره گذاری ، صحرانوردی ،کوه پیکری ، زمین هیکلی ،...
-
غرچه نژاد
لغتنامه دهخدا
غرچه نژاد. [ غ َ چ َ / چ ِ ن ِ ] (ص مرکب ) آنکه نژادش غرچه باشد. رجوع به غرچه شود : زین سروقدی ماه رخی غرچه نژادی عاشق دو صدش پیش رخ همچو قمر بر.سوزنی .
-
نهفته نژاد
لغتنامه دهخدا
نهفته نژاد. [ ن ُ / ن ِ / ن َ هَُ ت َ / ت ِ ن ِ ] (ص مرکب ) که اصل و نسبش معین نیست : تو مردی یک اسبه نهفته نژادبه تو چون دهد چون بدیشان نداد.اسدی .
-
هم نژاد
لغتنامه دهخدا
هم نژاد. [ هََ ن ِ ] (ص مرکب ) هم گوهر. هم اصل . (یادداشت مؤلف ).
-
آزاده نژاد
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) 'āzādenežād اصیل؛ نجیب.
-
گرامی نژاد
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) gerāminežād آنکه از خاندان شریف است؛ عالینسب؛ والاتبار.
-
مردم نژاد
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) [قدیمی] mardomnežād از نژاد آدمی؛ انسان.
-
اصلاح نژاد
واژههای مصوّب فرهنگستان
[زیستشناسی-ژنشناسی و زیستفنّاوری، کشاورزی-زراعت و اصلاح نباتات] ← بهنژادی